Afturelding - 01.01.1986, Blaðsíða 27

Þegar Hvítasunnumenn hófu
rekstur barnaheimilis að Korn-
múla í Fljótshlíð 1972, og
starfsemin verið kynnt í Aftur-
eldingu, þá leið ekki á löngu fyrr
en heimilið hafði eignast dugleg-
an vin í Guðbjörgu Jónasdóttur.
Lagði hún heimilinu og starf-
seminni bar lið svo um munaði.
Sendi hún stórar fjárhæðir einu
sinni til tvisvar á hverju ári.
Naut heimilið vinsemdar henn-
ar til hinstu stundar svo og Skál-
inn í Kirkjulækjarkoti.
Vinsemdin styrktist gegnum
bréfasamband og heimsóknir
bæði að Sellandi og Syðri-Þverá.
Ekki duldist neinum að þar fór
helguð kona, sem neitaði sjálfri
sér um jarðnesk gæði og þæg-
indi, til þess að skerfur hennar
yrði enn stærri og meiri til Guðs-
ríkisins.
Guðbjörg var góð heim að
sækja og veitti af mikilli gest-
risni. Bjó hún ein og hafði svolít-
ið viðurværi af kindum, sem
voru afurðagóðar og fallegar.
Fögur minning Guðbjargar er
blessuð og kveðjum við Hvíta-
sunnumenn hana með orðunum
í Opinberunarbókinni 14. kafla
og 13. versi: „Scelir eru þeir, sem
í Drottni deyja, þeir skulu fá
hvild frá erfiði sínu, því verk
þeirra fylgja þeim“.
Afturelding blessar minningu
Guðbjargar frá Sellandi. Eitt
hennar hinstu verka var að
senda rausnarlega gjöf til útgáfu
blaðsins. Þar skaraði hún fram
úr og á þó Afturelding marga
góða vini.
Einar J. Gíslason.
Páll Júlíus Einarsson
F. 29.7.1902
D. 25.3.1986
Páll fæddist í Hlíðarhúsum í
Vestmannaeyjum og ólst upp í
Eyjum og undir Eyjaljöllum.
Hann var snemma bráðger, vel-
byggður og hraustur maður.
Þegar hann var sautján ára var
hann ráðinn til starfa í fyrstu
beinamjölsverksmiðju landsins,
sem var í eigu Gísla J. Johnsen.
Þar starfaði Páll í ellefu ár.
Hann kvæntist Jónínu Páls-
dóttur frá Kerlingadal í Mýrdal,
3. janúar 1925. Stóð heimili
þeirra fyrst í Vestmannaeyjum
og síðan í Reykjavík, þar til yFir
lauk. Þau eignuðust sjö börn og
lifðu fjögur þeirra föður sinn.
Jónina andaðist 6. febrúar 1984.
Reykjavík
Páll var eftirsóttur starfsmað-
ur. í aflahrotum stundaði hann
tvö störf samtímis, tólf tíma
vaktir í Gúanó og svo var staðið
við flatningsborðið kvöld og
næturlangt þar til hann fór á
næstu vakt í verksmiðjunni. Páll
sá vel fyrir heimili sínu og var
alltaf veitandi.
Ungur fór Páll að hugsa um
lífið og tilveruna. Hann las
Opinberunarbókina og fór síðan
á samkomu í Betel. Þá var Nils
Ramselius, fyrrum sóknarprest-
ur í sænsku kirkjunni, forstöðu-
maður í Betel. Páli fannst furðu-
legt að Ramselius prédikaði yfir
sömu textum úr Opinberunar-
bókinni og hann hafði verið að
lesa. Þetta leiddi til afturhvarfs
Páls og Jónínu konu hans. Þau
voru skírð niðurdýfingarskím á
annan hvítasunnudag, 4. júní
1927. Skírnarbræður þeirra voru
Halldór Magnússon frá Grund-
arbrekku og Einar Þorsteinsson
formaður. Allir þessir vinir voru
trúirtil hinstu stundar.
Með þessum linum vill Aftur-
elding kveðja Pál Júlíus Einars-
son og þakka honum framlag við
Hvítasunnuhreyfinguna. Hann
lagði sitt lóð á vogarskálarnar og
var það þungt. Hann elskaði
söfnuðinn og gat ekki hugsað sér
annað andlegt heimili. Þar var
sæti hans löngum skipað. Bænir
hans hljómuðu og sem öldungur
vildi hann styðja málstaðinn.
Blessuð veri minning hans.
Einar J. Gíslason