Muninn - 01.12.1964, Blaðsíða 26

Spjallað við fimleikakonu
Hálf ófiamfærnir laumumst við inn
neðri gang kvennavista og berjum að dyr-
um á innsta herberginu vestan megin.
Margrét Hjaltadóttir kemur til dyra og
býður okkur inn og sæti. Eftir humm og
ræskingar hefjum við viðtalið.
„Hvernig stóð á því, Margrét, að þú lagð-
ir fyrir þig íþróttakennaranám?“
„Fyrst og fremst af því að ég hafði mik-
inn áhuga á þessu, og svo er líka svo gaman
að kenna.“
„Og getan hefur náttúrulega verið sam-
fara áhuganum?“ segjum við, en Margrét
er hin dulasta og vill ekkert segja um þá
hluti.
„Fórstu strax í þetta nám að skyldunámi
loknu?“
„Nei, eftir miðskólapróf fór ég til Eng-
lands í enskunám eingöngu. Sumarið 1961
var ég svo við leikfiminám í Ollerup á
Fjóni, og þaðan fór ég í íþróttaskólann að
Laugarvatni og lauk þaðan prófi árið
1963.“
„Hvernig var kennslu hagað þarna í
OHerup?“
„Við vorum í skólanum frá klukkan 8 á
morgnana til klukkan 9—9,30 á kvöldin
með smá matarhléum."
„Var þetta eintóm leikfimi?“
„Nei, ekki alveg. Það voru bæði fyrir-
lestrar og bókleg kennsla, en allt snerist
um íþróttir."
„Varstu ekki orðin þreytt um haustið?“
..Nei, nei, annars var þetta mjög erlitt.
Þegar við vorum að æfa fyrir sýningar, vor-
um við úti í sólskininu og hitanum. Þá
leið yfir hverja á fætur annarri. F.n þær
voru bara bornar út af og drifnar inn á aft-
ur jafnskjótt og þær rönkuðu við sér. Og
stöðugt vorum við pískaðar áfram. Þetta
sumar var líka landsmótið í Vejle, sem
íslendingar fengu að taka þátt í, og fyrir
það þurfti vitanlega mikið að æfa.“
Okkur hryllir við allri þessari hörku, og
snúum okkur að öðru.
„Skoðaðir þú þig ekki um í landinu að
skóla loknum?“
„Jú, þar sem ég er dönsk í aðra ættina,
á ég fjölskyldu þarna úti, og með henni
ferðaðist ég mikið.“
„Og svo hefurðu snúið þér að kennsl-
unni?“
.. Já, fyrst kenndi ég við barnaskóla, en
þar sem ég bjóst við að geta kennt miklu
meira og komist lengra með stálpaðar
stelpur, kom ég hingað.“
„Hvernig líkar þér við skólann?"
„Vel, mikið betur en ég bjóst við fyrir-
frarn. Að vísu var dálítið erfitt fyrst að
þekkja engan í skólanum, en það var fljót-
legt að kynnast krökkunum.‘“
„Hvað finnst þér svo um að búa með
smámeyjum?"
..Mér finnst það alveg prýðilegt. Sam-
konndagið er mjög gott, og vona ég, að svo
verði áfram. Annars er dálítið leiðinlegt að
sjá vonbrigðasvipinn á andlitum utan og
innan dyra, þegar ég læsi á kvöldin.“
„Eru þær nokkuð óþekkar."
„Nei, nei, þær eru bara hlýðnar, a. m. k.
54 MUNINN