Muninn - 01.12.1964, Blaðsíða 27

Um Gambra
I. tbl. IX. árg. Gambra er komið út.
Gambri hefur oft verið, eins og ritstjóri
bendir raunar á í ávarpi sínu, „einskonar
„GOSI“ M. A.“. Þ. e. a. s. honum hefur
verið ætlað það hlutverk fyrst og fremst, að
sjá til þess, að lesendur geti í það minnsta
kímt á meðan á lestri hefur staðið. Hitt
liefur svo stundum verið örðugt að sjá,
hvað átti að vera hátíðlegur skáldskapur og
hvað hlægilegt skemmtiefni.
Nú hefur sú stefnubreyting orðið hjá
ritnefnd Gambra, að þeir hafa ákveðið að
helga hann óskiptan, — eða að minnsta
kosti hér um bil óskiptan —, efni, sem hafi
menningarlegt gildi.
Að ritdæma blað, eins og Gambra, veld-
ur jafnan nokkrum erfiðleikum. Það ligg-
ur nefnilega alls ekki í augum uppi, hvaða
mælikvarða eigi að nota á efnið. Höfund-
arnir eru unglingar á þeim aldri, þegar
mikil sálarleg umbrot eiga sér stað. Þar af
leiðandi hættir þeim til að rnála það, sem
þeir vilja segja of sterkum liturn. Jafnvel
svo að nálgast glamuryrði. A að dæma blað-
ið í hlutfalli við þetta? Þ. e. a. s. draga úr
meðan ég sé til, en það er aldrei að vita
hvað brallað er á bak við tjöldin,“
„Þú ert sem sé ánægð með dvöl þína
hér?“
„Já, já, alveg hæstánægð. Akureyri er
yndislegur bær og hér eru góð skíðalönd,
svo að ég hugsa mér gott til glóðarinnar.“
Að svo mæltu óskum við Margréti góðs
gengis í starfi sínu hér og sláum botn í
rabb þetta. P. J. B. Þ.
göllunum, en liæla þeirn mun meira því,
sem vel er gert. Eða skal blaðið dæmt, eins
og maður mundi líta á rit, er ekki væri
þannig til komið og maður vissi engin
deili á önnur en þau, er birtast manni við
lestur þess. Ég hefi valið síðari kostinn.
Fyrst og fremst er það gert vegna þess, að
ritnefndin ætlar blaðinu hátíðlegt hlut-
verk. Það væri því ekki annað sæmandi en
fjalla um það sem slíkt.
Útlit blaðsins er all þokkalegt og ekkert
frarn yfir það. Þó er þar á ein undantekn-
ing og er það frágangur á sögunni Múrinn.
Ef undanskilinn er titill sögunnar, eða rétt-
ara sagt teikningin kringum titilinn, sem
mér finnst léleg, er þar um ljómandi
skemmtilegt verk að ræða. Teikning Björg-
vins er mjög góð og ekki síður hitt, hvernig
hlutar þessarar myndar eru síðar hagnýttir
við skreytingu sögunnar. Svipað mætti
raunar segja um myndskreytingu á blað-
síðu 7 umhverfis ljóðið Skugginn. Það er
Jrví galli, að sú skreyting skuli ekki vera
merkt höfundi sínum.
Kristján Sigvaldason skrifar um kvik-
myndir. Hann hefur lipran penna og dett-
ur oft niður á laglegar setningar. Þó er
hann með Jieim ósköpum gerður, að setja
skoðanir sínar fram á svo öfgafullan hátt,
að þær missa marks. Kristján mætti að
ósekju fága betur ádeilugreinar sínar, ef
honum er umhugað um að ná árangri með
greinum sínum, sem ég efast raunar alls
ekki um.
SKÁLDIÐ ARI JÓSEPSSON - in nre-
moriam —, nefnist skrif, samantekið af Jóni
Björnssyni. Minningargrein þessi er að Jrví
MUNINN 55