Muninn - 01.04.1976, Blaðsíða 12

>essi grein var skrifuð
í mikilli vandlætingu daginn
eftir kvennafrídaginn svo-
nefnda og átti að birtast í
i..unin fyrir áramót en par
sem l-uninn kom ekki út fyrr
en í febrúar varð ekki af
^ví. I-ó langt sé síðan
yessi dagur var og flestir
búnir að gleyraa honum
(konur líka) þá tel ég rétt
að birta greinina fólki til
umhugsunar.
Föstiidaginn 24. okt. s.l.
á degi Si5 lögðu íslenskar
konur niður vinnu til að
sýna hve mikilvægar þær
væru og einnig til að sýna
samstöðu í þessu máli.
Allt þjóðfélagið hálf-
lamaðist þar eð langmestur
hluti kvenna lagði niður
vinnu þennan dag. Víða í
skólum mættu námsmeyjar
ekki í skólann til að sýna
samstöðu sína með vinnandi
konum þessa lands. kennan
margumrædda föstudag mættu
örfáar stúlkur í LxA. Iueð
þessu voru hinar að sýna
hvað þær væru mikilvægar,
þó að ég hafi verið peirrar
skoðunar að þær gætu eyði-
,lagt daginn fyrir kvenkenn-
urum skólans með því að
mæta ekki, en sleppum ,því.
Nokkrar framtakssamar
dömur höfðu ákveðið baráttu-
göngu kl. tvö frá 1,J\. niður
að Sjálfstæðishúsi þar sem
aðalsamkoma bæjarkvenna var.
iegar ég mætti við Garala
skóla kl. rúmlega tvö til
að taka þátt í göngunni voru
mættar rúmlega þrjátíu skóla-
stúlkur af yfir tvöhundruð
kvenpersónum í skólanum,
þvílík samstaða. Einlaverjar
hlupu upp á Heimavist til að
smala kvenfólki í gönguna
en þar voru allar í fríi og
máttu ekki vera að neinu
ekki einu sinni að taka pátt
í baráttugöngu í tilefni
frísins. Þegar að iokum var
lagt af stað voru í göngunni
þrjátíuogfimm til fjörtíu
stelpur, sem voru í kvenna-
fríi og tveir strákar tölti-.
í humátt á eftir. legar
niður að Sjálfstæðishúsi
kom voru noklcrar stelpur
úr LA mættar þar í viðbót
við hinar baráttuglöðu, sem
10