Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.11.1977, Blaðsíða 10

Heimilisblaðið - 01.11.1977, Blaðsíða 10
háls sér reikaði í átt til dyra og tautaði: „Þetta var sú skemmtun". Cristel var sú síðasta sem gekk út. Hún sneri sér að Noel um leið og hún fór fram- hjá honum. „Yður verður víst yfirleitt ekki um þok- að“, sagði hún ögrandi. „Þér sitjið fast- ur upp að öxlum í gamaldags hugmynd- um. Þér skiljið ekki, hvað það er að lifa lífinu. Þér sitjið hér í gömlu og litlu heimili fyrir afdankaðar frænkur og. . .“ Hann greip fram í fyrir henni: „Og þér akið um í bjánalegri hringekju, án þess að kynnast nokkru sem gefur lífinu gildi. Þér eruð stelpuflón, sem ættuð skil- ið flengingu!" „Og yður langar til að taka það að yður, eða hvað?“ „Eftir það sem, ég hef séð hér í kvöld — já, svo sannarlega“. „0, þér megið fara norður og niður fyr- ir mér!“ Og með þeim orðum rauk hún á dyr og bar reist höfuð. num hjá mér. Hefurðu nokkru sinni gis^ næturlangt í bíl? Það er alls ekki svo gal- ið. Þú ættir bara að prófa það ...“ „Þú ert ekki með öllum mjallla!" sagði hún og greip andann á lofti um leið og hún þokaði honum frá sér og tók í stýT' ið. Með því snögga átaki tókst henni að beina bílnum inn í háan skafl, þar seh1 hann sat fastur. „Hvernig geturðu látið þér koma til hugar að tala svona, Jerry?1 „Vegna þess að ég er frávita af ást til þín. Frávita, Cristel! Og það veistu ofui' vel. Þú þarft ekkert að vera að látast.. ■ Hann tók yfir um hana að nýju og kvssti hana. Það var hranalegur koss, og húu streittist á móti. Allt í einu var hún far- in að berjast gegn honum eins og hrætt dýr og slá hann með krepptum hnefuiUi til þess að fá hann til að losa takið. Áðui' en hún vissi hafði henni tekist að opna bú' dyrnar og var þotin út á veg. Hún heyi’Ú1 hvar Jerry var að reyna við að koma bfl' num í gang aftur. Áfram hélt hún að hlaupa. Það vai' kalt, og færðin var afspyrnu slæm fyrii" veikbyggða samkvæmisskóna hennar. OS það sem verst var af öllu: Eina húsið> sem hún vissi af í hugsanlegri nála?gð, það var hús Noels. En eftir síðustu oi'ð hans, þá gat henni vart fundist að húp ætti þar innangengt. Hún stansaði, stóð kyrr og beið þess um stund, að Jeriý sneri við og tæki hana upp, en hann ko#1 ekki. Hún sá rauð afturljósin í bílnuU1 hans fjarlægjast í gagnstæða átt. Han11 ók burt frá henni. En ekki gat hún með nokkru móti haldið áfram að standa hel’ á veginum, eyðilegum og illum yfirferðu1 um kalda vetrarnótt. Stundarfjórðungi síðar barði hún uð dyrum í litla gistihúsinu hans Noels. Noe| kom til dyra og opnaði. „Eruð það þér? spurði hann. „Leyfið mér að koma innfyrir. Eg sketf Það var kalt fyrir utan. Snarpur kulda- sveipur tók við henni. Tíu manns af hópnum höfðu troðið sér inn í tvo bíllana. Hún skildi ekki, hvemig þeim hafði ann- ars tekist það. „Komdu, ljúfan!“ hrópaði Jerry og togaði hana inn í sinn bíl. „Passaðu þig, kjóllinn minn, Jerry!“ „Ég hef ekki í huga að passa neitt“. Bíllinn var kominn af stað. „Það var leiðinlegt að Noel skylldi láta svona“, sagði hún. „Þetta er afatýpa". Jerry lagði hand- legginn yfir axlir hennar. „Hvað segirðu um þetta? Það er örugglega betra heldur en að sitja undir einhverjum mistilteini og bíða eftir smellkossi á vangann. Við tvö þurfum engan mistiltein — eða hvað?“ „Jerry — þú ert orðinn fullur". „Vissulega, En samt er ég það klár í kollinum, að ég fékk komið því svo fyrir, að þú varðst alein eftir til að vera í bíl- H E I M I L I S B L A Ð I p 190

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.