Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1918, Page 93

»Jú, jú!<( sögðu þeir allir í einu hljóði.
Einn þeirra sat um froskinn, en hinir hlupu
eftir steininum.
Einn þeirra fann stéttarstein og kom hlaupandi
með hann. En nú urðu þeir allir að víkja lil hliðar
fyrir vagni, er ekið var í hjólfarið.
Það var stór og þungur vagn, og gekk fyrir
honum gamall, haltur asni.
Og ekki var það heltin ein, sem að lionum gekk:
hann var bæði grindhoraður og heyrnarlaus og
allur af göflum genginn. Á honum voru klyfjar og
vagninn dró hann í tilbót. Með þetta hafði hann
vagað allan liðlangan daginn, og nú var skamt
heim í hús.
Vegurinn var ófær, hjólin festust í leðjunni, —
rykkur á rykk ofan, og hann sárkendi til við hvern
rykk, því að hann var meiddur.
En ökumaðurinn var nú ekki að fást um það.
Blóti og barsmíð rigndi yíir aumingja skepnuna
uppgefna og úttaugaða.
Einn strákanna hrópaði: »Hjólið fer ofan á frosk-
inn!« — »Já!« — I3að var nógu gaman að horfa á það!
En asninn lötraði álútur, með höfuð við jörðu
niðri, og kom auga á froskinn. Hann gægðist í því
upp úr forarpollinum. Asninn rak nærri því snopp-
una í froskinn, og nú var eins og annar auming-
inn vildi hjálpa hinum.
91