Heimir - 01.03.1911, Blaðsíða 14

«58
HEIMIR
honum aöeins tveir varömenn og tveir musterisþjónar
meö bareflum aö gæta hans. . . . Heföi þá veriö fltnm eöa
sex menn meö mér!....Vér heföum getaö falið hann
eg veit af staö, og hann heföi verið frelsaður.. ..en eg
var alein.
Jósef frá Arimahteu:—Þaö er ekki svo létt sem þú heldur,
Magdalena. Allur múgurinn var þar reiöubúinn aö grýta
hann.
Marja Magd :—En almenningurinn er meö honum, múgurinn
tilbiöur hann ! Þú ert búinn að gleyma sigri hans viö
innreiöina !
Jósef Arim.:—Það er oröið annaö nú .. .. Þeir hrópuöu allir á
dauöa hans úti fyrir höll Kaifasar.
MarjA Magdalena:—Þaö voru fáeinir þjónar Fariseanna og
Sadúseanna.
Jósef arim:—Fáeinir þjónar heföi tæpast getaö fylt Ráöhúsiö
upp í rjáfur. Svo sannarlega, þaö var sama fólkiö og
um daginn viö innreiöina. . . .Nei trú mér Magdalena
hann veit hvaö harm vill. . . . Hann hefir meögengiö allt.
Marja Magd:—Hvaö gat hann hafa meðgengið er hann hefir
ekk.ert íllt aöhafst?. . . .
Jósef Aram :—Hann játaöi að hann væri guös son og konungur
Gyöinga.
Marja Magd. :—Og er þaö ekki satt?
Jósef Akim. :—Vafalaust. En betra heföi verið aö kunngjöra þaö
ekki nú. I augum prestanna og Rómverja er þaö glæpur
sem varöar lög. . . .
Sjúkur maður:—Hann hlýtur aö vera sekur, eða þeir heföi ekki
handtekiö hann.
Nikód.:—Vér fáum ekki gjört annað en það sem hann óskar og
skipar; og hann afsegiralla vörn.
Marja Magd :—En skiljið þér þaö ekki aö hann gjörir þaö til
þess aö reyna trú yðar, styrkleik yöar, ást yöar!
Nikód.:—Hann sagöi allt þetta fyrir margsinnis.
Marja Magd.:—Þaö var vegna þess aö hann þekti htigleysi
þeirra er létust elska hann!....Ó, miklir hugdjarfir og