Heimir - 01.03.1911, Blaðsíða 16

i6o
H E I M I R
hjá þeim sem eru hræddrr. . . . Hverju afkasta ég hér,
meöal manna sem ekkeit þora aö gjöra. . . . Eg er aðeins
aö sleppa hjá hans einasta tækifæri og síöasta augnabliki
. . .. Eg skal fara og hitta Verus; þar á eftir, við sjáuin
til . . . (Hún snýr sír til dyra. en Jósef frá Arimatheu og Nikodemus
fara í veg fyrir hana).
Nikód. :—Far eigi Magdalena; þaö þýöir þaö eitt aö meö því
eyðileggið þér hann og tneö þvi færiö þér yfir oss eyöi-
legging meö honutn ....
Makja Magd. Ó, færi glötunina yfir yöur meö honum,—Þaö
eru vandræöin .... Blöiö. (Húu fierir sig nær dyrunum en
Nikódemus stöðvar hana með valdi).
NlKÓD. :—Þér skuliö ekki út.
Marja Magd. :—Eg skal ekki út?.. ..Auðvitað. Þér þoriö aö
berjast viö konu. Eg haföi ekki fyrir séö að svonamikið
þrek gæti hræöslan skapað. Þér hristiö allir saman
höfuðin einsog tæmdar kornstangir; og konurnar fagna
viö þá síöustu uppgötvun aö hugbleyöi yöar, mannanna
sýnir sig allt í einu ákveðnari en þeirra sjálfra.
Jósef Arim.:-—Hlýö þú ráöum mínum Magdalena; hugsaðu til
hans, hugsaöu þér ef hann heyröi til þín . . .
Marja Magd..:—Já, ef hann heyrði til inín. þaö yröi líkt og þegar
einn, úr ykkar hópi, setn þiö allir líkist, ávítaöi inig þann
dag fyrir aö smyrja fætur hans meö of kostbærum sinyrz-
lum! Eruö þiö búnir aö gleyma hvaö hann sagöi? Hver
sagöi hann aö gjört heföi rétt? . . . Þ.ið hafið aldrei skiliö
neitt!. . . Mánuðum og árum sainan hefir Ijós hans lýst
ykkur; og ekki einn einasti ykkar hefir minstu hugmynd
um hvaö eg hefi séö af því eg elskaöi hann, eg. sem ekki
kom fyrr en um elleftu stund. Eg, sem hann lyfti upp
frá lægri staö, en hins lægsta þræls, þess lægsta meðal
ykkar allra.
NlKÓD. :—(Hlustar eftirhávatSa úiifyrir). Uss! .'. . HlustiÖ . . ! ÞaÖ
er einhver á gangi úti fyrir húsinu. . . . (TiPBaí'thneusar)
Far-og sjá hver þaö er. • - • ». uv«-
Bart. ;—(Við gluggann). Þaö er maöur og slegið uin sig íifÖttli. . . .