Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1927, Side 63

IÐUNN
Bjargabrúður.
153
molaðu hamarinn harða,
hrífðu mig með þér á braut.
Ég sæi’ ekki svipinn þinn fríða,
né sædjúpa augnanna lind,
því ljósinu afvön eru
augu mín döpur og blind.
Ég er ei þín unnusta lengur;
ég ambátt heita vil þín.
Ég*bið þig um bróðurkossinn
á blindu augun mín.
Mig myrkravöld aldrei fá unnið,
um eilífð þótt bíði ég hér,
því menið og krossinn þinn, kæri!
hvíla á brjóstinu á mér.
Hátt í hamri lætur,
þars hreggið bylur svalt;
en bjargabrúður grætur,
svo bergið viknar kalt.
Úr svörtu berginu seytlar
silfurtær lækur smár.
Það eru bjargabrúðar
brennandi harmatár.
Jóhann Sveinsson
frá Flögu.