Kirkjuritið - 01.06.1937, Blaðsíða 17

Kirkjuritið.
Riki, kirkja og skólar.
215
liér um mikinn vanda og trúnaðarstarf að ræða. En ef
vel tækist um vinnubrögð, myndi slíkt starf bera mikinn
og góðan ávöxt. Og ekki er íslenzka kirkjan svo fátæk
af áhugasömum hæfileikamönnum, prestum og leik-
niönnum, að ekki mætti velja og velja vel i þessar stöð-
Ur. Vitanlega þyrfti að fjölga starfsmönnum kirkjunn-
ai' í þessu skyni og jafnvel menta þá að einhverju leyti
sérstaklega. En því fé myndi vel varið, er til þess færi,
og endurgreiðast þjóðfélaginu með vöxtum í heilbrigð-
um áhrifum, er bærust með æskulýðnum út í þjóðlífið.
Það er mikils virði að eignast þegar í æsku örvggi
kristinnar trúar, gleði bennar og djarfleik, bjartsýna
lífsskoðun, traustan grundvöll að drengskap og dygð,
lífshamingju og lífsfegurð. Að því ætti starf kirkjunnar
í skólum að stuðla.
Máli mínu fer að verða lokið. Ég hefi með þessu
fátæklega erindi mínu viljað benda á takmark fyrir
kirkjunnar menn að keppa að. Ef kristin kirkja á að
eiga sér framtíð sem þjóðkirkja í þessu landi, verður
þetta að vera krafa liennar á hendur ríkinu um aukin
starfsskilyrði sér til lianda til þess að geta rækt sem
bezt hið þjóðfélagslega hlutverk sitt: Að gera skólana
að vettvangi kirkjulegs starfs í kristilegum anda. Því
niarki hlýtur að vera liægt að ná, ef alþjóð manna,
kristnir Islendingar, leggjast á eitt um það, að allir op-
inberir skólar skuli að því vinna með aðstoð kirkjunn-
ar að skapa og efla kristilega lífsskoðun með þjóðinni.
Þorgrímur Sigurðsson.