Kirkjuritið - 01.03.1941, Qupperneq 13

KirkjuritiS. Mennirnir við vöggu kristninnar.
91
sterkari en alt þetta veldi. En hvernig átti að haga starf-
iuii? Hvernig átti hann eða þeir þrir saman að haga
áhlaupinu?
Páll var sannfærður um, að tíminn væri stuttur, sem
hann hafði til þessa mikla verks. Koma Krists í mætti
°g mikijli dýrð var fram undan. Hann lítur því svo á,
honum beri að gefa sem allra flestum kost á að heyra
)agnaðarhoðskapinn. Og það gerir hann með því að
hræða þjóðvegina miklu og heimsækja stórborgirnar.
Hann fer frá Pafos upp til Litlu-Asíustrandarinnar og
þaðan upp á þjóðveginn mikla, er lá frá Antiokkíu
vestur á ströndina, en þar voru stórborgirnar, Efesus,
Miletus, Pergamus o. fl.
í fyrstu varð þó hlykkur á þessari leið, og reyndar
°ffar. Hvað valdið hefir, er ekki altaf gott að segja, ef
hl vill sjúkleiki, ef til vill vitranir. En livað sem um
það er, þá helzt þessi áætlun i stórum dráttum. Hann
hemst til stórborganna í Asíu. Hann kemst yfir til Evrópu
1 stórborgirnar þar, á Balkanskaganum, einkum Þessa-
loníku og Korintuborgar. Og þá fer hann að mæna til
hóniaborgar. Má sjá það á Rómverjabréfinu, að þaðan
hefir liann ætlað sér til Spánar. Hann ætlar að fara um
þjá þeim á leið sinni vestur og fá fvlgd þeirra. Hann
hefir bersýnilega ætlað að gera Róm að trúboðsmiðstöð
^ esturlanda, fá þar túlka og aðra starfsmenn.
hað eru engar smáræðis áætlanir, sem hann hefir í
höfðinu. Fyrst að sá orðinu á öllum miðstöðvum Aust-
ai'landa og síðan án tafar að byrja á Vesturlöndum. Og
þ° að ýmislegt færi öðruvísi en hann ætlaði sér, þá verð-
Ur því ekki neitað, að það er ótrúlegt, sem eftir hann
hggur, þegar hann fellur frá. Kristnin er komin um alt
>ikið, ekki aðeins frá honum sjálfum, heldur og sam-
Varfsniönnum hans og öðrum.
Svipað má segja um starfsaðferð hans. Hún er svo
einföld og látlaus, að segja mætti, að hún væri sjálf-
sö§ð- Það er gamla sagan um Kólumbusareggið. Gyð-