Kirkjuritið - 01.03.1944, Blaðsíða 20

98
Bjarni Jónsson:
Marz.
Mér er kunnugt uni
mann, hann tilheyrði
Kristi.
Þannig kynntist ég séra
Jóhanni. Ég þakka Guði,
er ég minnist hans. Með
innilegu þakklæti minnist
ég vináttu hans.
Séra Jóhann fermdi mig
hér i kirkjunni. IJann fagn
aði mér ungum presti og
talaði í mig kjark. Hér frá
altarinu lýsti hann bless-
nn vfir mér og konu minni
á brúðkaupsstund okkar.
Skirnarvottur barnanna
Séra Jóhann Þorkelsspn okkar og tryggur vinur
heimilisins. Ég og mínir
erum í mikilli þakkarskuld við hann. Yið vorum í nánu,
daglegu samstarfi hér í söfnuðinum í 14 ár, frá 1910—
1924. Það er birta yfir minningum þeirra tíma. Hvílík vin-
átta. Guði séu þakkir fyrir hinar yndislegu minningar. Þar
bar aldrei skugga á. Séra Jóbann var 30 árum eldri en
ég. En ég varð þess ekki var, því að svo bróðurleg' var
samvinnan. Þessvegna er mér eðlilegt að minnast séra
Jóhanns með þessum orðum postulans: „Hinn elskaði
bróðir, trúi þjónn og samþjónn í Drotni“. (Kól. 4. 7.).
Mér var það gjöf frá Guði að mega vera i samstarfi
við séra Jóhann um 14 ára skeið.
Ástvinum sínum var séra Jóhann sú g'jöf, sem bless-
unin fylg'di. JJeimili veitti liann forstöðu í sambúð við
lconu og börn. Kona hans, frú Iíristín Einarsdóttir, er
dáin fyrir 40 árum. Þeir, sem til þekkja, vita um hið
ástúðlega samband föður og barna, hér lieima og er-
lendis. Það voru sólarstundir á efri árum séra Jólianns,