Kirkjuritið - 01.02.1955, Blaðsíða 14

60
KIRKJURITIÐ
eingöngu sem aðferð til að tryggja sér meiri völd. Höfð-
ingjasynirnir vinna þetta tvöfalda hlutverk á hinn bezta
og þarfasta hátt og lyfta þjóðinni með sér til aukinnar
þjóðlegrar menningar, er þeir bræða saman hið gamla og
nýja form. Ketill prestur er einn af þessum nýtu höfðingja-
sonum og er í Kristnisögu talinn með helztu höfðingjum,
er Gizur biskup andaðist árið 1118.
Þessi ummæli í Kristnisögu em staðfest af Þorgils sögu
ok Hafliða. Þar kemur Ketill Þorsteinsson fram sem höfuð-
prestur og höfðingi í senn, er afskipti hefir af deilum
þeirra Þorgils Oddasonar og Hafliða Mássonar. Þorlákur
biskup Runólfsson kemur þar og fram á sjónarsviðið í
sambandi við þingreið Þorgils, er Hafliði hyggst sitja
fyrir honum, sekum manninum, og aftra honum að ríða
á helgað þing og brjóta svo landslög. Var þetta árið 1121.
Að vísu er sagan rituð um það bil 100 árum síðar, en í
henni er góð lýsing á atorkusömum biskupi, er tekur fast
á málum til að stilla og mýkja hug Hafliða til Þorgils.
En Ketill prestur er sá, sem talinn er hafa rekið smiðs-
höggið á og sannfært Hafliða um það, að hefndir og
blóðsúthellingar væru ekki það, sem máli skiptir. Hann
fór til Hafliða seint um kvöld, er flestir voru lagztir til
svefns, — ekki til þess að kenna honum ráð, heldur til
þess að segja honum dæmisögu, segja honum frá sönnum
atburði úr lífi sínu.
I þeirri frásögn speglast á skemmtilegan hátt, hvemig
hið forna og hið nýja brutust um í Katli presti. Hafði
sú saga komizt á kreik, að Gróa biskupsdóttir gjörði
mann sinn, höfðingjann og prestinn á Möðruvöllum, eigi
einhlítan. Og var þar nefndur Guðmundur Grímsson í
Höfða, og lagði Ketill fjandskap á hann. Eitt sinn hittust
þeir á förnum vegi, og veitti Ketill honum tilræði. En
Guðmundur rann undir höggið, og varð Ketill undir. Guð-
mundur brá þá hnífi og stakk í auga honum og blindaðí
hann. Og segir þvínæst í sögunni: ,,Þá lét hann Guð-
mundr Grímsson mik upp standa. Ok var þat nökkut með