Kirkjuritið - 01.03.1955, Síða 6

100
KIRKJURITIÐ
og misjafnlega langlífar. Þeim svipar að sumu leyti til
tízkunnar svo nefndrar, sem að sínu leyti er venjulega
til orðin á svipaðan hátt.
Stefnurnar hafa meiri og minni áhrif á allt líf þjóð-
anna á hverjum tíma. Þær stefnur, sem hafa áhrif á
siðgæðisgrundvöll og siðgæðisþroska hverrar þjóðar, vega
mest. Þær valda mestu um líf hennar, starf og farsæld.
Þessar stefnur hafa verið breytilegar og meira að segja
beinzt í allólíkar áttir.
Vér þekkjum ýmsar þeirra. Vér þekkjum stefnu í trú
og breytni, sem er í samræmi við kristindóminn og aðra
stefnu, sem snýr frá honum. Vér þekkjum þá stefnu, sem
leggur áhei'zlu á fornar dyggðir, sem svo hafa stundum
verið nefndar, svo sem trúmennsku, áreiðanleik, starf-
semi, hófsemi, reglusemi og sjálfsafneitun, og hins vegar
stefnu, sem aftur á móti ástundar lífsnautnir, kröfur á
hendur öðrum og hóglífi. Vér þekkjum stefnu þjóðholl-
ustu og ættjarðarástar og hins vegar stefnu alþjóðaborg-
aranna, sem neita gildi hins þjóðlega. Vér þekkjum þá
stefnu, sem heldur fram bindindi og traustleik í ásta-
málum og helgi hjúskaparins og á hinn bóginn stefnu
hinna svo nefndu frjálsu ásta og lauslegu sambúðar, þar
sem samningur til jafnvel skamms tíma kemur í stað
hjónabands, stefnu lausungar í kynferðismálum og sjálf-
ræðis í nautnum. Vér sjáum mismunandi stefnur í bók-
menntum og listum, sem hafa fætt og alið ýmist fagrar
og göfgandi bókmenntir og listir, eða á hinn bóginn listir,
sem fáir virðast skilja nema höfundarnir, og bókmenntir,
sem skortir siðgæðileg sjónarmið og göfgi, þótt þær geti
verið haglega og skemmtilega gjörðar, en eru þó stund-
um með þeim svip, að lesanda koma í hug orð skáldsins:
Hver skilur heimskuþvætting þinn?
Þú ekki sjálfur, leiruxinn.
Stefnurnar hafa barizt um völdin gegnum aldirnar. Það
hefir oft verið barátta milli holdsins og andans, milli