Kirkjuritið - 01.03.1955, Blaðsíða 40

134
KIRKJURITIÐ
nafni Maríu Magdalenu hæst. Ernest Renan, hinn nafn-
togaði fríhyggjumaður og ritsnillingur, sagði um hana:
„Móðursjúk kona gaf heiminum upprisinn frelsara!“ En
aðrir meistarar hafa gert um hana snilldarverk, svo að
engin kona, sem jafn fátt er vitað um, hefir á hærra bekk
setzt, nema nafna hennar, Madonna sjálf.
Þá er eftir ein upprisufrásögn enn, er getur Maríu
Magdalenu. Hún er í Mark. 16, 9, í upphafi viðbætisins.
Er frásögnin þar í samræmi við Jóh., því að þar segir:
„Og er hann var upp risinn árla hinn fyrsta dag vikunnar,
birtist hann fyrst Maríu Magdalenu." En svo bætir hann
við: „henni, sem hann hafði rekið út af sjö illa anda“.
Hér fáum vér þá mikilvægar fregnir af þessari konu, og
þær höfum vér fengið áður í Lúk. 8, 2, eina staðnum, þar
sem María Magdalena er nefnd utan frásagnanna af æfi-
lokum Jesú. Á þessum stað er Lúkas að skýra almennt
frá starfi Jesú við Galíleuvatnið. „----hann fór borg
úr borg og þorp úr þorpi, ... og með honum þeir tólf og
konur nokkurar, er læknaðar höfðu verið af illum öndum
og sjúkleikum: María, kölluð Magdalena, er sjö illir andar
höfðu farið út af, og Jóhanna kona Kúsa, ráðsmanns
Heródesar, og Súsanna og margar aðrar, sem hjálpuðu
þeim með fjármunum sínum.“
Hér hefir þá ímyndunaraflinu verið gefinn heldur en
ekki byr undir báða vængi, enda hafa skáldin, bæði stór
og smá, notað þetta óspart um aldirnar.
Biblíuskýrendur hafa ritað ýmislegt um þetta vers og
skýrt nokkuð mismimandi, og skal ég ekki þreyta á því.
Varla virðist þó nokkur efi á því eða ágreiningur um
það, að með þessu er undir rós skýrt frá því, að María
hafi verið kona á glapstigum, er komst á fund Jesú og
þáði af honum lækning og meinabót og nýtt líf. Hún á
ekki annað til að gefa honum en takmarkalausa fylgd
og þjónustu allt til hinztu stundar, og eins og það reynd-
ist: Ot yfir gröf og dauða til sjálfrar upprisunnar.