Kirkjuritið - 01.06.1961, Blaðsíða 13

KIRKJURITIÐ
251
framl Iiefir liami jiar rennt grun í, að persónuleg tilvera á
dýpstar rætur í þjáningunui: Hann Iiefir ritað safn af ummæl-
um, er hann nefnir: Það, sem Kristur kenntli mér. Þar segir
liann meðal annars:
„Þessi máttur lil að jijást, og jijást í sannleika, er eitthvað
einstakt í sögunni. Það, sem óhugnanlegt er, verður ekki afbor-
ið með auðmýkt, né með þolinmæði, né hulið með slæðum.
Þjáningin lielzt, en jiegar Guði er falið allt í Jjyngstu nauðum,
finna menn návist lians.“
„Kristur liefir rutt sér braut, ekki aðeins þangað, sem fölva
slær á alll af þessum lieimi, heldur þangað, sem allt er ljós og
líf, kærleiki og Guð. Þar er sigur — heimkoma. „1 þínar liend-
ur fel ég anda minn.“ “
Guðssainfélag kristins manns er persónulegt samfélag. Guð
Iiefir opinberað sig fullkomlega í einni persónu sögunnar. Og
samfélagið við Krist er óviðjafnanlega mikils vert fyrir persónu-
frelsið.
Höfuðleiðtogi kaþólskra manna í Austurríki og þjóðskáld
var hnepptur í fangelsi á stjórnarárum Hillers og kvalinn ógur-
lega. Andi hans liófst upp yfir kvalirnar, og liann fann til ná-
lægðar Krists. Seinna sagði lxann við dóttur sína:
„Þegar maður er algerlega hjálparvana, eins og ég var ■—
framseldur vægðarlausri veröld — þá birtist mynd Krisls, jafn-
vel jiótt við trúum ekki, höfum aldrei trúað og teljum okkur
aldrei munu geta trúað. Er þetta hugarburður? Allt í lífi mínu,
stórt og smátt, allar hugsanir mínar og viðleitni, var liugar-
hurður. En þetta eitt er veruleiki og leyndardómur.“
Þannig geta menn lifað samfundinn við Krist I þyngstu eld-
raun.
Veruleiki mannlífsins varðar mestu, það að lifa samkvæmt
ákvörðun þess. En bregði út af því, slær fölva á veruleikann.
Hann verður eins og skuggi. Og við áttum okkur ekki á lífinu.
Hvert er þá gildi Krists fyrir okkur? Eða hvað felst í Krists-
samfélaginu? Hvað er það að trúa á Krist?
Sú trú felst í trausti og liollustu. Trú og kærleikur fara sam-
nn. Það tvennt verður ekki sundur greint.
Það er Kristur, sem vekur mönnunum traust. Hann hýður
þeim að koma til sín. Væri ekki svo, mundu þeir ekki voga að
feggja öll málefni lífsins á lierðar honum. Kristur kemur til