Kirkjuritið - 01.06.1961, Blaðsíða 15

KIRKJURITIÐ
253
Sá er sekur við Krist, sem lifir ekki öðrum til lijálpar. Þar
stoða engar afsakanir né undanbrögð. Dómstóll lians er æðsti
dómstóll, og eigi verður áfrýjað dómi lians.
Vald samvizkunnar vex fyrir liann, sem stendur lienni að
baki, ábyrgðartilfinningin eykst. Oll ábyrgð, sem á oss hvílir,
er frammi fyrir Guði. En að sama skapi verður ábyrgðartil-
finningin hol og liálf sem erfðurn og atburðum er meira um
kennt. Straumur tímans geysist frarn og lirífur mennina með
sér. Það þarf hugrekki til að leita á móti straumnum. Það er
SVO miklu auðveldara að berast með honum. En Kristur veitir
oss h jálpina til þess að sækja í strauminn. Ef vér finnnm liann
1 samfélagi voru við Guð, þá eigum vér styrkinn bezta.
Ég minntist á sekt vora við Krist. Vér finnum til þess gagn-
vart lionum, live líf vort liefir verið aumt og á refilstigum. En
við löngun mína til þess að verða hetri maður og sannfæring-
una um sekt mína, finn ég ef til vill bezt manngildi mitt. Ég
tnyndi ekki finna til tilgangsleysis lífsins, ef ég væri ekki skap-
aður til þess að lifa því lífi, er befir tilgang. Viðurkenning
syndarinnar er jafnframt viðurkenning þess, að ég sé kallaður
til Jiess að vera sannur maður. Ég öðlast gjöfina miklu: fyrir-
gefningu syndanna. „Þar sem fyrirgefning syndarinnar er, þar
er einnig líf og sáluhjálp“.
Kristur greiðir oss veginn til nýs lífs, sem hefir tilgang og er
fíkt af gleði og trúnaðartrausti.
I Jjví lífi er sannleiki og veruleiki eitt og hið sama. Líf í
sannleika er líf í veruleika, líf í Kristi, líf í Guði.
Kafli þessi er úr siSustu bók Manjreds Björkquists biskjups
sumariii 1960. Lausleg þýlSing, nokkuS stytt.
Á. G.
Líf lanilsins livpgist á réttlætinn. — Kamehameha, konungur, er lýst var
yfir sjálfstæði Havai á 19. iild.