Kirkjuritið - 01.07.1961, Blaðsíða 37

KIRKJURITID
323
takmarka. Síðasta bænin ásamt formála sínum er prentnð í
riti Ólafs Davíðssonar: Islenzkar Þjóðsögur, 1, bls. 338. En
þar gætir svo margra mislestra, að það eitt er næg ástæða til
þess að birta brotið.
1 sama brotasafni, 696, eru og 2 önnur blöð samföst iir
bænadröslu, merkt XXVDT. Þau eru að stærð 9,2x7,7 cm.,
rituð skýrri hendi frá því undir eða unt miðja 16. öld. Bifaln-
ingsbænin er að vísu prentuð í framangreindum þjóðsögum,
og er textinn þar nærri rétt lesinn. Bænir þessar eru engan
veginn eins merkar og þær, sem standa í fyrra brotinu. Eigi
að síður koma þær til athugunar við hliðstæður sínar í skinn-
kverinu ÍBR 1, 8vo, sem mun ritað um 1550, og er ein bæna-
draslan enn, en áreiðanlega ekki Gizurar Einarssonar, heldur
„Guðs þjónustukvinnu N.N.“.
Texti brotanna fer hér á eftir. Leyst hefur verið á venju-
legan liátt úr böndum og titlum, en límingar og skábroddar
bvorugt sýnt.
Hefur sá kostur verið tekinn að leysa límingar allar eftir
samsetningu. Það, sem eigi varð auðiö aflestrar, er táknað
með þrem strikum, livort sem um fleiri eða færri orð er að
ræða. Ifell ur allar standa í svigum.
AM. 696, 450, fragm. XXVII.
Bl. 1 a.
T'U fyrer huern þann sem þar er grafinn .xl. daga aflaut
HEilar allar kristnar saaler . huilet (j) gudz fride kristur hann sem
hefur J gen leyst ýdur med sinu dyrazta blodi wirdizt til ath mýskunna
ýdr — og minka ydrar pinur . Samteingia ydrar saaler til heilagra skara
• og ýdrar saaler . huerer likamer hier eru grafner . huilet j fridi fyrer
gudz oskilianliga mýskun og millde Amen
Ein
HErra Jhesu Christe mýskunni aullum kristnum saalum fyrer þinn
bitra dauda . og þeirra saalum sem aunga sierliga fyrerbidiara hafua .
°g aungua traust j leirra naudum eigi helldr adra von . enn ath þær
eru skaptar epter þinne mýnd og likneski . og j gen leýstar med þinu
dyra blodi Likn (a þ)u þeim herra . likna þeim og forsuara þina skepnu
°g friaalsa þu þeim af oþolanligum pislum og kuolum . veit þu þeim
l>ína hægri haund og leid þær J fridarstad . og eilifann faugnud.
Ein
Naer þu geingur vm kirkiugardinn les þessar epterskrifadar bæner