Kirkjuritið - 01.10.1969, Qupperneq 5

KIRKJUHITIÐ
kirk
0,
339
junnar að liugum fólks, er að mestu úr skorðum gengin.
. S fjölskyldan, sem áður var samastaður heimilisguðrækn-
lQöar og þar með styrkasta stoð trúarlífsins, hefur umbreytzt
hl nýrrar og áður óþekktrar myndar.
^a vandi, sem við þetta hefur skapazt, er löngu ljós orðinn
'ehinnurum íslenzkrar kristni. Kirkjunni er að sjálfsögðu sem
^ú’ð legið á liálsi fyrir seinagang og tregðu til að viðurkenna
npar aðstæður og bregðast við þeim. En þessu sinni eru
'lrottanir í liennar garð jafnvel enn óréttmætari en endra-
lller, 0g er þá raunar allmikið sagt. Tilraunir íslenzku kirkj-
UlUiar til nýrra baráttuaðferða eru jafngamlar þeirri umsköp-
?n saiufélagsins, sem gengið hefur yfir landið. Og þó svo að
j*rangur þeirrar viðleitni sé gloppóttur, verður áhugaleysi
junnar þjóna ekki um kennt, miklu fremur þá liinu, að
kirk
við
unandi úrræði eru enn ekki full mótuð né til þrautar
e>nd, svo og hindrunum, sem higðar hafa verið í götu kirkj-
uUnar.
^iðbrögð íslenzkrar kristni við nýrri samfélagsgerð eru
l'ukuni tvíþætt. Annars vegar berst Jiún fyrir endurskipu-
agUingu kirkjunnar, hins vegar leitar Iiún nýrra leiða varð-
11<k hoðun fagnaðarerindisins. Hvoru tveggja hefur verið
Kucgur gaumur gefinn undanfarin ár og áratugi, þó svo að
0 niiðlunartæki sjaldnast varpi náðarljósi sínu á þessa iðju
n,a þegar upp úr sýður af einhverjum sökum.
Pv
Ulll
yrr nefnda viðfangsefninu, endurskipulagningunni, er eink-
S1nnt af hinum ýnisu þingum kirkjunnar. Sömu aðilar
j,Ulha einnig um breyttar hoðunaraðferðir, og í því efni er
unikvæmd ályktana í höndum einstakra presta frá degi til
t,ags.
Sl ■
vlpulagsmálin verða á hinn bóginn ekki endanlega af-
. .u af kirkjulegum aðilum einum. Um þau fjallar lög-
g,1 'ntl? jiegar prestastefnan og kirkjuþing liafa skilað áliti.
tvr.sk>jt að geta þess, að hið háa Aljiingi liggur nú í svip á
I '11,111 r frumvörpum, sem afgreidd liafa verið af þesum full-
stof 111 kirkjunnar og liafa munu róttæk áhrif á skipan þeirrar
^^UUar, ef þau ná fram að ganga. Er jiar í fyrsta lagi um að
O’umvarp til laga um veitingu prestsembætta, en í annan
1 . hunivarp um endurskoðun prestakallaskipunarinnar og
nisJÓð. Frumvörp jiessi eru bæði fram borin í jiví augna-