Kirkjuritið - 01.10.1969, Síða 22

356 klRKJURITIÐ
kynntist hann ýmsuni aðilum, sem töldu sig einmitt vera þa?
sem hann leitaði að. Það skorti ekki fagurmæli og lokkunar-
orð. En liann lét ekki glepjast. Hann leitaði — og fann. Hann
gekk í þjónustu liins voldugasta og sterkasta, Jesú Krists. Fra
Iians þjónustu kvikaði liann ekki, þótt hart væri oft að honuin
sótt úr öðrum áttum. Svo stofnuðu liann og kona lians Ás-
lieimilið. Það heimili var reist á bjargi trúarinnar, vonarinnar
og kærleikans. En stormar blésu og steypiregn buldi á þVI
heimili, en það féll ekki, því að það var grundvallað á hjargi-
Já, það má með sanni segja, að oft mætti það lieimili standa
af sér storma andróðurs, en það bugaðist ekki. Steypiregn
liarms og sorgar komu yfir það, en bjarg trúarinnar var grnnd-
völlurinn, svo að það stóðst liverja raun.
— o —
„Alfaðir ræður, öldurnar liníga,
eilífðin hreiðir út faðminn sinn djúpa“.
1 anda stöndum við á brimsorfinni strönd við Iilið skáldsins?
sem orti þessar ljóðlínur. Við sjáum brimöldurnar berast upP
að ströndinni. Þangað geysast þær frá víðáttumiklum faðnu
hafsins. 1 rísandi og hnígandi löðurfextum hárunum sjáum vi^
birtast mikinn mátt, voldugt afl hafsins. En jafnframt er sein
við lieyrum skáldið lirópa Iiátt, yfir brim og bárur: ALFAÐlF
RÆÐUR! Ofar og að baki þess máttar, sem liafið birtir okku'-
vitrast okkur æðra afl — almáttugur Guð. Brimið, sem her't
að ströndinni, sýnir okkur stundarmátt rísandi og hnígand*
aldanna. En sá, sem ræður yfir þeim stundarmætti, ræður h'k*1
yfir eilífðinni. Það er þetta, sein okkur er fyrst og fremst beid
á: Alfaðir ræður — Guð ræður.
Aldan er hnigin. Ævi séra Sigurbjörns er lokið liér í hinun'
stundlega lieimi. „Eilífðin hreiðir út faðminn sinn djupa
Drottinn vakir yfir stormum og stórsjóum, en Drottinn er h'ka
í djúpinu. Þess minnast ástvinir og vinir séra Sigurbjörns
dag og ætíð, þegar minningarnar um liann koma fram í hllr‘
þeirra.
Kristur með útbreiddan faðminn sinn blessi minningar»‘"
um liinn látna og gefi ykkur, ástvinum lians og vinum heilaga"
frið.
Kristur er sterkari en daufíinn.
A
Amen.