Kirkjuritið - 01.10.1969, Blaðsíða 42

KIRKJURITIÐ
376
Eg er mjög ánægður yfir að þessu verki er nú lokið, það var
ekki seinna vænna að vinna það verk, því samferðamönnununi
fækkar óðum og þá er of seint að fá þær upplýsingar, sem
nauðsynlegar voru. Þegar ég stend hér á þessum stað leita
minningamar frá liðnum árum á hugann. Ég minnist þess, er
ég sem formaður sóknarnefndar sá um viðgerð og endurbætur
á kirkjunni árið 1928, livað allir vom fúsir til að hjálpa við
það verk. Ég minnist einnig þeirra, sem með mér voru í nefnd-
inni, þeirra Guðjóns Jósefssonar, Yagns Benediktssonar °r
Bjarna Péturssonar, sem allir eru dánir. Blessuð sé minning
þeirra. Ég bið Guð að blessa alla þá er hvíla í þessum garði
og einnig bið ég Guð að blessa sveitina okkar, sem er að vísu
öll í eyði nú.
Ég þakka Sölva Betúelssyni öll bans störf og þeim hjónum
allt gott frá liðnum árum. Érá okkur þremur að sunnan h®rl
ég beztu þakkir fyrir gistinguna og allan greiða við okkur-
Það gleður mig að sjá Sölva Iiér á meðal okkar og að liann sa
sér fært að leggja liönd að þessu verki. Einnig jiakka ég niúr-
arameistaranum allt lians starf. Érú Soffíu Vagnsdóttur send1
ég kveðjur og þakka henni þá aðstoð og hjálp, sem hún hefu>
veitt í þessu máli, en liún kom því ekki við að vera hér stödd
1 dag.
Að lokum skulum við syngja versið Son Guðs ertu nU'1'
sanni, en að því loknu bið ég síðasta formann Hesteyrarsóknari
Sölva Betúelsson, að taka í klukknastrenginn og láta klukknæ
liljóminn berast yfir þennan lielga reit.
Drottinn gef jni dánum ró en liinum líkn er lifa.
=SSSS==
Það er líferni nianns en ekki ætterni, er sker úr uni Jjað livort einliver 11
göfugur eða ógöfugur. — Búddlia.
Úthelltu aldrei nokkrum ininnsla blóðdropa Guði til dýrðar. — SuM1-
Dvergurinn sér enn lengra en jötuninn, ef hann stendur á herðuin hans.
Samuel Coleridge.