Kirkjuritið - 01.11.1969, Blaðsíða 47

KIRKJURITIÐ
429
endurreist. í hinni nýju stjórn voru séra Einar Þór Þorsteins-
s°n (formaður), Margrét Gísladóttir, Epilsstöðum, séra Marinó
Kristinsson, Ber<;])ór Þorsteinsson, Reyðarfirði, Stefán Péturs-
s°n, Egilstöðum. 1964 tók Kristján Gizurarson á Eiðum við
*ormennsku af séra Einari, sem unnið Iiafði af miklum áluiga
°g krafti fyrir sambandið, og Sigurjón Scheving á Reyðarfirði
6>k sæti Berg])órs í stjórninni. 1967 voru séra Marinó og
^tefán Pétursson fluttir burt af Austurlandi og í stað ])eirra
kosnir í stjórnina Gróa Björnsdóttir, Helgafelli og Guðrún
Asgeirsdóltir í Vallanesi, en Jón Mýrdal organisti í Neskaup-
stuð tók við formennsku. (Atli. nöfnum stjórna sambandsins er
óér aukið í ræðuna til fróðleiks og í lieimildarskyni).
1 2. gr. laganna, sem Jón Vigfússon setti í uppliafi segir:
»Sambandið vinnur að eflingu og framgangi kirkjukórasöngs
1 Austfirðingafjórðungi“. Og í 3. gr.: „Sambandið vill ná þess-
'tni tilgangi með því: 1. að styðja eftir föngum kirkjukóra þá,
seni í sambandinu eru, í starfi þeirra inn á við og út á við,
*• d. með útvegun á sönglögum, söngkennslu o. fl., 2. að efna
l|l söngmóta, þegar tiltækilegt og lientugt þykir.“ Um þá fyrri
8rein aðeins þessara, sem liér eru til færðar, þann tilgang
:|ó efla kirkjusönginn, vil ég á þessum tímamótum segja: Þakk-
lr heilar og skyldar, vor prestanna allra, sem þjónað liafa
1 Múlaþingi í samvinnu við kirkjukórasambandið. Starfið, sem
^ler liefur verið unnið, söngurinn, er var sunginn Guði til
lofs og mönnum til gleði, kunna þeir allir að meta, sem nutu,
e,i aðeins þeir til fulls, sem vita Iivers undirbúnings er krafizt
af sjálfboðaliðanum. En þeir, sem hafa ófullkominn kirkju-
50., g til samanburðar skilja án dvalar liið listræna í fjór-
rödduðum söng, þá fágun, þegar menn eru liljóðfærið. Það
er vandi að stilla, en ef tekst er ekkert nær hljómfalli náttúr-
1.. ,nar sjálfrar, svo milt eða hart, þýtt eða sterkt. Stundum er
'alað um að söngur Islendinga sé of sterkur. Vísast þar til
Jandsins, sem vér byggjum. Tónskáldin liafa a. m. k. mörg
1Ver, skynjað listina þannig. En tunga vor fer betur að söng
< n flestar aðrar í evrópskri menningu. Hún er hrein og björt
e,,,s og sumarlandið og vetrarloftin.
^éra Jakob á Hofi sagði einu sinni á fundi kirkjukóra-
sambandsins að æskilegt væri að allur söfnuðurinn syngi undir
e,ðsögn kórsins, „Þá livílir, eins og vera her, tign og friður