Kirkjuritið - 01.11.1969, Blaðsíða 32

414
KIRKJURITIÐ
lagi, að oddvitar íslenzku kirkjunnar á þessu skeiði liafa yfir"
leitt verið starfsamir drengskaparmenn, lærðir vel og vildn
allir duga, — J)ó að í þeirra liópi liafi e. t. v. ekki verið slíkir
höfuðskörungar, sem dæmi finnast um ú öðrum tímaskeiðuin-
Að því er prestastéttina almennt snertir er allt örðugra uin
íulla yfirsýn, — þar er sviðið svo iniklu víðara og sundur-
leitara, en ég hygg þó, að segja megi með nokkrum rétti, »ð
þótt afburðamennina auðvitað vanti einnig hér, þú standi
stéttin sem slík á jiessu skeiði ekki að haki því, er áður var
varðandi liæfileika og ahnennan manndóm, þótt erfitt sé uin
að dæma, ekki sízl fyrir þann, sem sjálfur tilheyrir stéltinni-
En þegar við herum saman klerkdóminn á fslandi nú og
fyrr, þá verður að liafa í liuga, að áður var auðveldara mikh'
fyrir klerkinn að láta að sér kveða og stamla upp iir. — Efa'
semdir um boðskap Jians voru þá ekki almennar, — hann
var nánast eini hóklærði niaður byggðarinnar, — og auk þeSS
hjó hann einatt á heztu jörðinni.
Um söfnuðina sjálfa er svo það í styztu máli að segja, að a
síðustu áratugum hefir mjög aukizt áliugi á því að fegra
kirkjuhúsin og bæta húnað þeirra.
Kirkjan var löngum veglegasta hús byggðarinnar. Húsim1
lielga hæfði aðeins hið bezta, sem unnt var að fá, — og i”1
hefir víða aukizt skilningur á því, að óeðlilegt sé, að hún
verði fátæklegasta og lakast búna húsið. Hafa ýmsir söfnuðii'
sýnt mikið örlæti í þessu sambandi og almenn hjálpsenii er
víða mjög rík.
f flestum söfnuðum inna nokkrir einstaklingar af höndum
fórnfúst þegnskaparstarf og tryggja þar með, að unnt sé fð
halda kirkulegu starfi gangandi.
Hið uggvænlega er svo þetta, sem áður var að vikið, a<'
nijög stór liluti safnaðanna er næstum alveg óvirkur, — e”1?
og á jaðri, jiótt mikið sé um ahnennan velvilja í garð kii'hj'
unnar, einnig í þessum liópi.
Hvafi skortir á?
Um kirkju fslands á yfirstandandi tíma og síðustu áratug”1”
má þannig margt jákvætt segja og gott með fullum sanni-
Og þó verður sem sagt ekki hjá ]>ví komizt, að þetta verð*