Kirkjuritið - 01.03.1970, Qupperneq 10

104
KIRKJURITIÐ
Þetta er í fáum orðum sitthvað af því, sem segir um lilut-
verk sóknamefnda í lögum.
Mörgu er samt sleppt liér, enda e. t. v. nauðsynlegast að
ræða þá hluti, er lielzt snerta starfið í dag.
Þá er ónefndur sá þátturinn, sent e. t. v. er sá viðamesti,
en líklega mest vanræktur, sums staðar a. m. k. Þar hvílir þó
mikil ábyrgð og raunar vandi á herðum sóknarnefnda, að vel
sé ræktur. En sá þáttur keniur fram með lögum um kirkju-
garða 1963. En áður en að honum kemur, er ástæða til að fjalla
lítillega um það, sem áður er fram komið og snertir störf
sóknarnefnda.
Þar var m. a. sagt, að sóknarnefnd skuli annast jiau kirkju-
leg málefni, sem sóknina varða.
Þetta er nokkuð víðtæk skilgreining, en þó athygli verð.
Getið var að vísu, að lialda skyldi árlegan safnaðarfund og
ræða kirkjuleg málefni staðarins.
Aðalsafnaðarfundur hverrar sóknar er hliðstæður aðalfundi
félaga að því leyti, að hann er skilagreinafundur um það, seni
liðið er, en þar er jafnframt gerð áætlun fram í tímann aö
vinna eftir. Þar koma stjórnendum hugmyndir frá félagsmeð-
limum.
Því miður munu margar sóknarnefndir liafa þá sögu að
segja, að mjög fáir sitji aðalfund safnaðarins. Það verður þvi
sóknarnefndarinnar sjálfrar æði oft að bera fram nýjar hug"
myndir og framkvæma þær, vilji hún eitthvað láta að ser
kveða.
En á slíkum fundum er einmitt tækifæri, þar sem hægt er
að tjá sig um innri málefni safnaðarins. En þar kunna línur
stundum að óskýrast milli þess, sem prestsins er og sóknar-
nefndar og næsta líklegt, að livor aðili ætli hinum a. m. k-
stundum vissa hluti.
Ganga má út frá, að enginn ágreiningur sé um, að sóknar-
nefnd annist sjálf eða feli öðrum að innlieimta sóknargjöld,
sjái um fjárreiður kirkjunnar, viðhald liennar og varðveizh1
ásamt niunum, lóð, garði o. s. frv.
Þau ákvæði eru það skýr í lögum, að þau valda nauniast
ágreiningi, þó að misjafn háttur sé á framkvæmd. Það sfi
með öðrum orðum hlutverk sóknarnefndar að sjá um, að \'rr)
skilyrði standi ekki hinum innri fyrir þrifum.
I