Kirkjuritið - 01.03.1970, Qupperneq 20

Gunnar Árnason:
Pistlar
Skorin upp lierör
Nú verður ekki lengur hafl í lágmælum að eiturlyfjaneyzl11
og fíknilyfjanautn liefur liafizt í landinu og færzt í aukaB3-
Tvenns konar hræring liefur látið á sér bæra af þeim sökun’-
Hagfræðingur hélt því fram í erindi „um daginn og veginn •
að gainla sagan endurtæki sig: menn gerðu hér úlfalda 11 r
mýflugunni. Belgdu sig upp af vanþekkingu og misskilning1
og hrópuðu úlfur þar seni aðeins meinlaust lamb væri á fero'
inni.
Það væri sannað með yfirlýsingum meiri liluta lækna í mÖrg'
um löndum að hassis og marijuhanareykningar væru vita
saknæmar og lielber rangfærzla að segja þær vanabindand1,
Þær hefðu þvert á móti fremur ákjósanleg áhrif, gerðu nien'1
sælli og glöggskygnari, væru að því er bezt skildist lífskry*^
og bölvabætir. Hitt yrði þó að játa að e/ þessi efni væru blön'l;
uð ópíum leiddi það til fíkni og óhollustu. En ráðið til ‘l^
koma í veg fyrir það, væri einmitt frjáls og óhindruð sal‘J
hassis og marijuhana, að sjálfsögðu undir opinberu eftirh11
með því að þau væru óblönduð.
Þetta var kenningin — og ekki ný af nálinni. Um allaI
jarðir stendur barátta um eðli og áhrif nautnalyfja.
Hingað til liafa þær deilur verið einskorðaðar við tóbak °r
áfengi bér á landi.
Ekki gekk orðalaust af að leyft væri að líma varnaðarorð11'
á vindlingapakkana í vetur. Og vínsalan eykst árlega, þ(,tt
að minnsta kosti góðtemplarar telji hana fremur þjóðarmel
en geysihaglega mjólkurgeit fyrir ríkið.
Ég er enginn lieimsflóttamaður og veit að tóbak getur ved1