Kirkjuritið - 01.03.1970, Qupperneq 21

KIRKJURITIÐ
115
^okkra fróun og „lióflega drukkið' vín gleður mannsins hjarla“
•ninn.sla kosti á stundum.
',,n allir vita að enginn þarf þessara nautna með og væru
|/' Ur komnir ef þeir vendu sig aldrei á þær, þar sem annars
0l"_il mein eftir munað og allir geta eytt fé sínu þarflegar
°k sér til enu niejrj skemmtunar. Þeir einu sem græða á þessum
ai|tiium eru framleiðendur og sölumenn vana- og fíknilyfj-
anna. °
, , ""að liggur líka í augum uppi. Við Islendingar þurfum
.... 1 ;'ð seilast eftir að flytja inn ný nautnameðul og enn meiri
. , "'Hf en tóbak og áfengi. Við liöfum ekki fé til að kasta
"a hít — eing Qg síSar verður vikið að, og ættum að vera
0s aðri en aó’ stefna þannig vitandi vits í afmenningaráttina.
jv er að fallið hefur geisli á glugga og þjóðin er að byrja
0 rumska.
að^°^r'r unglrngar hafa lýst því yfir í sjónvarpi og útvarpi
Peir hafi ákveðið að rísa gegn hraðvaxandi eiturlyfjanautn
aildinu
það
• Þe
Hefðu þegar bundizt óformlegum samtökum um
n . err voru ekkert myrkir í máli um, að fíknilyfjaneyzla
jj .T '"f-'a færi liraðvaxandi. Væru orðin að henni óhugnanleg
i ® ■ Vissu til að unglingar liefðu liorfið úr skóla og „lægju
' "°ttum úti í bæ“.
q e'r staðhæfðu að ópíum væri oft blandað liér í liassis.
h^n°U ekki að því gruflandi að gróðabrallsmenn hefðu fundið
r "ýjan markað.
av ^lr Þjóðvinir. Ekki mannbætendur. Frekar nöðrur, komn-
"^fhafið.
o„ "jan er skyhl til að berjast gegn þessum ófögnuði í orði
yerkt- Og einnig ríkisvaldið.
ltliii°"a"'Ii er unnt að kveða þessa forsendingu niður eða að
Oý- 'S,a hosti að setja miklar skorður við útbreiðslu þessa
'Ja ”svarta dauða“.
náff/,a
sér agCr eHir dr. Villijálmi Stefánssyni að liann teldi það sök
jur
UfPi Esk
f'tistuiboðar — sem flestir væru mætir menn — leituðu
ttnóa í Norðurliyggðum. En hann bað þess jafnframt