Kirkjuritið - 01.03.1970, Qupperneq 26

120
KIRKJURITin
Bókin er stór í sniðum og vöndnð að öllum frágangi. Segi>'
Jiar frá ótal mönnum og hestum og hrossaræktarfélögum. Þa
er Ættbókin. Þar koma 664 stóðhestar við sögu og fylgja mynd-
ir af þeim ölhim.
Gunnar Bjarnason fyrrum hrossaræktarráðunautur Búnaðar-
félags Islands samdi ritið. Er |>að mikið eljuverk. Og margur
mun liafa gaman af að fletta því og ýmsir margs konar gagn-
Hér verður ekki frekar um Jiað fjallað, til þess brestur mir
rúm og þekkingu að gera {»ví nokkur skil.
En Jiað minnir á stórt og fjölþætt bókarefni, sem óunnið ct
og verður ef til vill seint eða aldrei táið og spunnið svo, a‘>
ofinn verði úr því sá glitvefnaður, sem unnt væri. Ég á við
samskipti presta og liesta á Islandi.
Frá landnámstíð og þar til var liðinn þriðjungur þessaraf
aldar var hesturinn þarfasti þjónn megin þorra Islendinga-
Enginn rak búskap án hans. Hann var ómissandi til reiðar,
áburðar og dráttar.
Engir liöfðu hans meiri þörf og nutu betur en prestarnir-
Þeir voru frá kristnitöku jöfnum höndum bændur og prestar’
Hesta þurftu Jieir sem aðrir hændur til heimastarfa, en auk
þess urðu Jieir öllum fremur að grípa til lians og treysta a
hann til ferðalaga. Til messuferðanna allan ársins liring, hvern-
ig sem viðraði og í livaða færi sem var. Einnig við húsvitjanir
og til margs konar aukaverka. Og svo ýmissa annarra ferða-
laga hvort lieldur hrýnna, eða sér til skemmtunar, eins o?
gengur.
Einstaka prestar voru svo gerðir að jieir kusn lieldur að
ganga oftast nær en sitja á liesthaki. Svo var um einn merkis-
mann, sem var þó kunnur fyrir stóðeign sína og seldi niÖr?
gæðingsefni. Slíkir menn voru undantekningar.
Fjölmargir prestanna voru miklir hestamenn — sumir tiinid11
margan reiðskjótann. Margir áttu valda og stríðalda góðliesta,
úrvalsgripi — og liöfðu oftast tvo til reiðar Jiótt ekki vser1
farið langt. Enda nokkrir svo miklir á velli og þeim vel 1
skinn komið, að þessa var Jiörf.
Vinskapur var tíðast mikill á báða hóga og gagnkvsend
traust. Löngum áttu prestar líka líf sitt undir ratvísi og traust'
leika hestanna í illum vötnum, á niiklum óvegum, í svellninn-
um hlíðum að ógleymdum foraðsveðrum — stórhríðunum pr