Kirkjuritið - 01.03.1970, Qupperneq 31

KIRKJURITIÐ
125
ln'ð 1 sjálfu sér, — lieldur er hér einfaldlega um a3 ræft’a far-
VeS? tæki eða ] elð, sem Guð liefur gefið okkur til móts við sig.
þennan farveg á Andi Guðs að streynia inn í líf okkar.
betta tæki á að opna liugi okkar fyrir lionum, — þessi leið
ll Jð verða til jiess, að við berurn með okkur eittlivað af álirif-
11111 liins liæsta á öllum okkar vegum, — til nióts við alla ]>á
ei11 við verðum samferða, — mætum eða inegum ná til beint
eð;l óbeint.
1 ,Jesús Naazaret fer nú ekki lengur höndum um rneinum
'.Uifta ])ér á jörðu, — liann á hér nú engar aðrar ltendur en
°kkar.
K' L'
I " 'ían og stjórnmálin
k ,Ul^laði einu birtist á liðnu sumri frásögn af póÍitískum
'ób]bænum og á síðari tímum bafa víða verið stofnaðir svo-
aftir kristilegir stjórnmálaflokkar og annað slíkt.
Sjálf.
«ft k
sagt er Jietta nauðvörn, en æskilegra miklu er auðvitað,
j | llstnir menn beri með sér álirif og anda Herra síns inn
l( .|ln‘l ýmsu stjórnmálaflokka og bin almennu félagsform yfir-
sein fyrir liendi eru eða stofnuð kunna að verða. Kristnir
eiga nefnilega að vera súrdeig, salt og 1 jós í mannlífinu
'etti
menu
ei1 ekki
- emangrast innan neins konar girðinga.
g... Imtgi Alkirkjuráðsins í Uppsölum 1968 voru félags- og
n'ií'1 svo fyrirferðarmikil á dagskránni, að þau skyggðu
Vo) JSl ^ aJJt annað. Ófáar róttækar tillögur og liugmyndir
j ].. s°ttar fram, en þegar ganga skyldi frá ályktunum, kom
(U)J<>h’ að bæði skorli kirkjuna alla aðstöðu til að fylgja álykt-
ólík Ul11 e^lr’ — aft stjórnmálaskoðanir þingfulltrúa voru svo
e ‘U/ aft þær komu liver á aðra Jivera, — og svo |>að sem
sv >U niiblu verra var, að nauðsynlegt jjótti að taka lillit til
v„. Illargra voldugra aðila, að ályktanirnar urðu ýntsar æði
atnsb J
ornar.
ríii 'l'111^ Var t- 'b ebki talið fært að nefna vopnasölu til Níge-
líkt tal liefði getað móðgað bæði Breta og Rússa. Það
..þ' i;únvel ekki fordæma trúarbragðaofsóknir í Rússlandi.
Upp a< befði getað spillt þeim heimspekilegu samræðum, sem
g a*a verið teknar rnilli ýmissa guðfræðinga og maxista.
k ne^ni þelta aðeins sem nýlegt dærni uni gagnsleysi kirkj-