Kirkjuritið - 01.06.1973, Qupperneq 40

Sr. GUÐJÓN GUÐJÓNSSON:
Anglíkanska kirkjan
Mig langar til að bjóða þér með mér,
lesandi góður, til messu í enskri kirkju.
Að sjólfsögðu verður það allt að vera
í huganum. Ég hefi ekki eitthvert sér-
stakt kirkjuhús í huga, en viljirðu
heyra sérlega hljómfagurt orgel, þó
bendi ég þér ó dómkirkjuna í Nor-
wich. Það er fleira gott til í þeirri borg
en fótboltaliðið. Sértu hins vegar sér-
lega spenntur fyrir góðum drengja-
kór, þarftu að leita uppi „King's
College" drengjakórinn. Hann er öll-
um öðrum enskum drengjakórum
betri.
En ég œtlaði ekki að eltast við eitt-
hvað sérstakt. Við skulum ganga til
,,angI íkanskrar kirkju". Við skul-
um velja dómkirkju eða einhverja
fremur stóra kirkju, þar sem við vit-
um af stóru, ensku orgeli og góðum
kór.
Þú tekur eftir því um leið og þú
gengur inn í kirkjuna, að fólkið, sem
komið er til messu, hvort sem það er
stór hópur eða smór, er komið til að
taka þátt í messunni. Það er komið til
að biðja saman og íhuga Guðs orð,
en fyrst og fremst held ég, að það sé
komið saman til að syngja. Að sjálf-
sögðu getur allt þetta þrennt farið
saman.
Messan hefst. Organistinn leikur af
fingrum fram. í speglum hefur hann
auga með kirkjugólfinu, og er dyr
sakrastíunnar opnast, magnast orgel-
hljómurinn. Kórinn, söngstjórinn<
prestur og meðhjálparar ganga inn-
Kirkjan mettast orgelmúsik. Sennileg0
þykir þér hljómfœrzlan sérkennileg-
Flestum enskum organistum þykir nu
orðið dálítið gaman að órnstríðum
hljómum.
Inngöngusálmurinn er Davíðsálm'
ur. Kórinn syngur hann einn, kannsk'
undir gregorskum tóni. Ef svo er, P°
vildi ég, að þú gœtir heyrt enska orQ'
elkennarann minn leika undir. Hanf
hafði það fyrir reglu, eins og hanf
sjálfur orðaði það, að við undirleik
með gregorsku tóni mœtti aldrei leið°
huga áheyrandans að undirleikm-im-
Hitt er þó sennilegra, að kórinn syfð'
inngöngulagið við anglíkönsku l^ð1'
„anglican chant". —Þá er list orgaf'
istans fólgin í því að túlka efni sálm5'
ins. Davíðsálmarnir eru til þess
vel
fallnir, svo myndauðugir sem Pel<
eru. Orgelið leiftrar eins og elding0^
drynur sem þrumur og á ncesta andö'
taki streymir tónaflóðið eins og Iíf9et
andi vatnslindir í eyðumörk. Raun0'
er það sérstök skólun, sem organist
134