Kirkjuritið - 01.06.1973, Qupperneq 51

,.° e (L.K.S.) og í samvinnu við skóla-
yg0rni.mar v'ðsvegar um landið, nokk-
m°rg námskeið fyrir kennara á
mn. Veriu. Einnig höfum við haft
r9 námskeið fyrir „ferminqar-
presta" , , 3
eoa þa, sem sja um ferming-
se^n<^'r^an'n9‘ Námskeiðum fyrirfólk,
fj-T1 iok'á hefur skólagöngu, hefur
^ 9að stöðugt. Á því sviði starfar
se okkur Norsk Kristelig Studierád,
s> m S^Ur a®aiie9a staðið fyrir nám.
svfój Um f^rir iei®to9a °- fl- a þessu
nokíir'eStraStarfsemi höfum við
rrtetara °9 V'® le99Íum áherzlu á að
ber ° n*-9 ®era atilugasemdir við opin-
skó,S|0askiöl, frumvörp að nýjum
s- frv °\9.Um' nýiar frœðsluáœtlanir o.
hátt h' '^,reynum faka á ötulan
Urnrmsatt ' klinum uppeldisfrœðilegu
mála| Um °9 bafa áhrif á hin stjórn-
°g 690 málgögn varðandi skólamál
virðis^eldismál. Þegar sitthvað, sem
kr-jstiS i°9na krisfnum sjónarmiðum og
stjQrn^ ?rnstrceáslunni, verður ofan á,
^ynum0'0'690 e^a a annan hátt, þá
hátt eð V'^ a^ mátmcela á einhvern
dQg|e Q koma með leiðréttingar. En
frernsf Sr°r,f okkar einkennast fyrst og
og Vj ° iákvœðri starfsemi, ráðgjöf
fiölV'^ a® áeita jákvœðri og
Þót/IT' kristindámsfrœðslu.
leyti l - a^. baf' ekki tekist að
áherzluá að^ Við frÓ UPPH
j Vce a' ao 1 nverjum söfnuð
'nu
ollu
við frá upphafi lagt
i í land-
hefgj n e' k- úrval eða nefnd, sem
sldi ^byrgð varðandi upp-
heimiiir 'œ®siu/ hefði samband við
því_ Qg 09 skólana o. s. frv. Þetta olli
viÓa f fra byriun náði stofnunin
ácerrium 'S[Qrf Sitt' ' fiestum prófasts-
' °ndinu höfum við tengi-
liði, sem við getum haft samband við
og þeir síðan tekið að sér einhverja
fyrirlestrarstarfsemi innan síns próf-
astsdœmis. Þetta hefur tekizt vel
sums staðar. Þetta veldur því, að IKO
er ekki eins einangrað og margar
aðrar stofnanir. Við höfum sem sé
eina höfuð-stofnun, sem reynir svo
að starfa fyrir meðalgöngu minni
nefnda og hópa um land allt.
ASdragandi stofnunar
— Hver var aðdragandi að stofn-
un IKO?
— Það er i rauninni erfitt að segja,
hver hinn eiginlegi aðdragandi var.
En á stríðsárunum 1940-45 tók það
að Ijúkast upp fyrir mörgum, að krist-
indómsfrœðslan í skólunum mundi
ekki halda sessi sínum áfram sjálf-
krafa. Þar vceri því þörf á úrbótum
frá þeim, sem áhuga hefðu á þessum
málum. Fram að þessu hafði verið lit-
ið á kristindómsfrœðsluna sem sjálf-
sagðan hluta af hinum opinbera skóla.
En nú hafði það smátt og smátt orð-
ið Ijóst, að hún þarfnaðist endurnýj-
unar og innblásturs og málgagns
gagnvart yfirvöldum. Það kom einnig
í Ijós á þessum tíma, að í hinu stjórn-
málalega reiptogi voru það fremur
fáir, sem höfðu nokkuð hugsað um
ýmis mikilvœg uppeldisfrceðileg mál.
Og það var því þörf á stofnun, sem
gœti meðhöndlað ýmsar grundvallar-
spurningar, varðandi frœðslu og upp-
eldi, frá kristnu sjónarhorni. Kirkjan
hafði enga stofnun, er sinnt gœti
þessum málum. Það fyrirfannst að
visu hreyfing, Kristelig Lcererforbund,
145