Kirkjuritið - 01.06.1973, Síða 58

á stundaskrá eru þannig aðeins 12
stundir skyldubundnar, en afgangur-
inn valfrjáls. Skyldubundnar eru ís-
lenzk tunga, saga og bókmenntir,
menningarsaga, samtímaviðburðir,
vikulegur fyrirlestur um ýmis efni og
þjóðfundur. Valfrjálsar greinar skipt.
ast í fjóra höfuðþœtti: almennar grein-
ar, svo sem erlend tungumál, stœrð-
frœði og bókfœrslu, félagsfrœðilegar
greinar, greinar, er varða lífsviðhorf
manna og að lokum tónlist. Samtals
hafa kennslugreinar í skólanum verið
22 talsins. Nemendum hefur í vetur
verið skylt að sœkja a. m. k. 25
kennslustundir í viku nema sérstakar
undanþágur kœmu til. Þannig skyldi
hver nemandi sœkja a. m. k. 13
kennslustundir í valfrjálsum greinum.
í framkvœmd varð niðurstaðan sú, að
nemendur sóttu um 30 kennslustundir
hver.
Þessi skipan mála hefur gefizt þol-
anlega. Þó eru ýmsar breytingar í at-
hugun. Vera má, að rétt sé að gera
nokkrar skyldugreinanna valfrjálsar
að ári. Skoðanakönnun, sem nemend-
ur hafa gert í eigin hópi, bendir til
þess að sú breyting sé œskileg. Lág-
markstala kennslustunda þeirra, sem
nemendum ber að sœkja, verður hins
vegar aukin úr 25 i 30. Hið síðast
nefnda er raunar nokkurt álitamál.
Persónulega er ég þeirrar skoðunar,
að œskilegast vœri að halda umrœddri
tölu óbreyttri eða jafnvel lœkka hana
til muna. Með þeim hœtti vœri áherzla
á sjálfsnám nemenda aukin, og lýð.
háskólinn nálgaðist þau akademisku
vinnubrögð, sem í rauninni eru hon-
um eiginlegust að mínu mati. En til
þessa hefur reynslan ekki gefið tilefni
til slíkrar stefnubreytingar.
Kennslugreinum verður vœntanleg0
fjölgað nokkuð að ári. Jafnframt er 1
ráði að koma á gleggri skiptingu miH'
hinna ýmsu flokka valfrjálsra greinO
en unnt var að halda uppi í vetun
Munu nemendur þá ekki velja ein-
stakar valfrjálsar greinar, heldur heil°
flokka námsgreina eða línur. Þessi að-
ferð takmarkar að vísu valfrelsið
nokkuð, en eykur hins vegar einbeit-
ingu verulega og auðveldar þar að
auki daglega starfsemi skólans, þar
eð tveir eða fleiri greinaflokkar get°
þá verið á stundaskrá samtímis.
Meðalaldur nemenda í Skálholti v0t
í vetur liðlega 19 ár. Skólinn setti eng-
in bein inntökuskilyrði að því, er varð-
aði menntun, önnur en þau, að nem-
endur hefðu lokið skyldunámi. Afleið'
ing þessa varð hin sama og á öðrun1
lýðháskólum: Undirbúningur nem'
enda reyndist mjög mismunandi-
Helmingur nemenda hafði loki®
gagnfrœðaprófi, landsprófi eða hlið'
stœðu námi. Aðrir voru skemmro 0
veg komnir. Þetta leiddi til þess,
skipta varð hópnum í almennu^
greinum valfrjálsum og jafnvel 1
skyldugreinum að nokkru. Slík skipt-
ing er algengasta lausn þessa vaná°
á lýðháskólum, og verður henni vcent
anlega haldið áfram hér, eftir því sern
þurfa þykir.
Aðrar valfrjálsar greinar á lýðho
skóla og flestar skyldugreinar erU
þess eðlis, að þar skiptir mismunan
undirbúningur minnstu, en aldur
i/k'
þroski mestu, Aldurstakmark er no* ;
uð mismunandi á skólum þessum fr°
landi til lands, SkáIholtsskóli
152