Kirkjuritið - 01.06.1973, Qupperneq 79

Nú er rœdd ritgerð eftir G. Ebeling
um tveggja-ríkja-kenninguna. Að
tokkru greinir Ebeling þetta tvennt í
sundur eins og Póll gerir í 2. Kor. 6:14-
'8- er hann skilur í sundur réttlœti og
oréttlceti, Ijós og myrkur. En Ebeling
tengir þessi tvö svið saman í kenning-
°nni um Krist sem frelsara (sóferíól-
°gíu) og um Krist, sem koma skal við
endalok aldanna (eskatólógíu). Ríki
Kr'sts, segir Ebeling, er í raun og veru
ekkert annað en boðskapurinn um
að þessi sjólfsósamkvœmni
heimsins sé ó enda. Ríki Krisfs ó það
erindi við heiminn (fagnaðar-erindið),
°8 hið fyrrnefnda snúi heiminum aftur
til sinnar fyrri veru sem skepnu. (í
þessu er endurlausnin fólgin).
Höfundur gagnrýnir nú hugmynd-
ir Ebel ings og sýnir, að hann skilur
nr'ólið abstrakt. Höfundur tekur mólið
aftur ó móti „dýnamískt", orku-rœnt.
Þq8 er kraftur Krists til endurlausnar
þelminum, sem hér kemur inn 1 mynd-
ma- (Og kirkjan sem söfnuður er far-
Ve9ur þessarar orku til frelsunar).
þlafundur segir: Engin kristin trú
þustitia christiana) er til, sem
ekki verður að félagslegu rétt-
|®ti (iustitia civilis), né nokkur
1 ustitia civilis, sem ekki ó ver-
Und sína sem réttlœti undir hin-
um frelsandi óhrifum Krists rétt.
œt|s. „Kristið" þjóðfélag er þvi fyrir-
r°m útilokað. Vœri það í eðli sínu
eir|skonar umskiptingur, það gert al-
tcekt sem í eðli sínu er afstœtt. (Fasist-
lsKt, kommúnískt eða kapitalískt,,guð-
Veidi" vœrj s|j|^ur umskiptingur. Svo
a gjör er nauðsyn endurlausnarverks-
lns ^yrir „heiminn").
FRELSI MANNSINS OG
SJÁLFS-ÓSAMKVÆMNI HEIMSINS
Vér erum nú komnir að hinum hœsta
sjónarhól, þar sem sér vítt yfir hlut-
verk og viðmiðun kristinnar félagssið-
frceði. Jótningin um herraveldi Krists
gerir oss nú kleift að urskurða sam-
bandið milli kristinnar trúar og félags-
legs siðgœðis sem „dýnamískt" sam-
band: hvort orkar ó hitt. Magn eða
orka er eðli sambandsins. Herra-
dómur Jesú Krists gerir monni nn
frjálsan. Kristur hefur sigrazt á
sjálfs-ósamkvcemni heimsins á kross-
inum og gjörzt herra hans í uppris-
unni. Heimurinn er ekki lengur dem-
ónískur og leitandi að sjálfum sér.
Hinn kristni maður er nú frjáls og
geldur jákvceði sitt heiminum. Hinn
klœðlausi, soltni, sjúki er Kristur. —
Jafnframt hefur hinn kristni maður
hlotið frelsi til þess að gagnrýna
þjóðfélagsskipanina, þar sem hún er
ekki lengur absólút heldur relatíf, af-
stœð, mœld við tilgang Guðs í Jesú
Kristi. Hér birtist hin raunverulega
mennska: Maðurinn stendur gagn-
vart Guði 1 senn frjáls og ábyrgur.
VERKEFNASKRÁ KRISTINNAR
FÉLAGSFRÆÐI
Höfundur birtir nú eins konar efnis-
skrá félagssiðfrœðinnar:
1. Kristin félagssiðfrœði byggist á
kristsfrœðilegri raunsœisstefnu
með játninguna um herradóm
Krists að hyrningarsteini.
2. Gagnrýni kristinnar félagssiðfrœði
á skikkan þjóðfélagsins og sfofn-
173