Kirkjuritið - 01.06.1973, Page 86

Kirkjuritið - 01.06.1973, Page 86
ann og á efsta degi, heldur mun hann krefja þá um börn þeirra, sem hann fól þeim. Það sýna orð Krists í Lúk. 23: „Jerúsalemdœtur, grátið ekki yfir mér, en grátið yfir sjálfum yður og börnum yðar. Því að sjá, þeir dagar munu koma, að menn munu segja: Sœlar eru óbyrjur og þau móðurlíf, er ekki hafa barn alið, og þau brjóst, er ekki hafa gefið að sjúga." Hvers vegna eiga þœr að kveina svona, ef ekki vegna þess, að fyrirdœming þeirra stafar öll af þeirra eigin börn- um? Hefðu þœr ekki átt þau, hefðu þau ef til vill orðið sáluhólpin. Sann- arlega mœttu þessi orð opna augu foreldranna, svo að þau beini athygli sinni að sálum barna sinna með and- legum hœtti. Annars leiðir röng, hold- leg elska þeirra veslings börnin til þeirrar skökku ályktunar, að þau hafi heiðrað foreldra sína alla stund, sem þau reiðast þeim ekki eða sýna þeim hlýðni í notkun heimslegrar viðhafnar. En þá styrkist aðeins eiginþótti þeirra. En boðorðið heiðrar foreldrana fyrir að brjóta eiginþótta barnanna á bak aftur, svo að þau verði lítillát og hóg- vœr. Svo sem sagt var um önnur boðorð, að þau skuli haldin í aðalverkinu, þá gildi það hér einnig: Enginn haldi, að hans eigin uppeldi og frœðsla nœgi börnunum þegar í sjálfu sér, sé það ekki unnið í trausti til guðlegrar náð- ar. Því að maðurinn má ekki efa, að hann sé Guði þóknanlegur í verkum sínum. Þessi verk séu honum aðeins til hvatningar og œfingar í trúnni, svo að hann reiði sig á Guð og vœntigóðs frá hans hendi og velþóknunar. Án þessarar trúar er hvert verk lífvana og hvorki gott né Guði þóknanlegt. Því að margir heiðingjar hafa alið börn sín vel upp, en allt er það til einskis vegna vantrúarinnar. 7. Það er annað verk þessa boð- orðs að auðsýna hinni andlegu móð- ur, hinni heilögu kristilegu kirkju, hinu andlega valdi, heiður og hlýðni. Oss ber að fara eftir því, sem hún býðut, bannar, ákveður, fyrirskipar, bann- fœrir, leysir, og eins og oss ber að heiðra, óttast og elska líkamlega for' eldra, svo og hin andlegu yfirvöld- Vér eigum að viðurkenna rétt þein-0 I öllu, sem stríðir ekki gegn hinum þrem fyrstu boðorðum. Nú er enn verr ástatt um þetta verk en hið fyrsta. Hið andlega vald cetf1 að refsa fyrir syndirnar með banni °9 lögum og knýja þannig hin andlegu börn sín til ráðvendni, svo að þau f°' tilefni til að vinna þetta verk og þjólf0 sig ! hlýðni og virðingu fyrir henn1' En nú sér ekki viðleitni til þessa. Hun fer eins að gagnvart þegnum sínum og þœr mœður, sem hlaupa frá börn- um sínum til friðla sinna, eins °9 Hósea segir í 2. kap. Þeir prédik0 ekki, frœða ekki, ávíta ekki, og þv' e\ alls ekki lengur nein andleg stjórn kristninni. Hvað get ég þá sagt um þett° verk? Enn eru eftir nokkrir föstudag°r og helgidagar, og vœru þeir víst bet ur afnumdir. En það lœtur enginn ^ sín taka, og eigi er annað um hön haft en bann vegna skulda, og 05 það ekki heldur að eiga sér stað. Hin vegar œtti hið andlega vald að ldtö til sín taka að veita vítur fyrir h°r sleð dóm, óskírlífi, okur, óhóf, heimsj prjál, óhóflegt skart og þvíum |íkör 180

x

Kirkjuritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.