Fanney - 01.12.1905, Blaðsíða 23

F A N N E V.
19
Með smábreylingum á biiningi
sínnm sýna .lapanar nákvæm-
lega aldnrsinn. Til þessa dags
bafa þeir rakað augabi'ýr sínar
og litað tennurnar svartar, svo
að allir skvldn . sjá þegar þeir
væru giftir.
Eftir bað brúkum vér þurt
handklæði, en .lapanar »þerra«
sig með því votu. Ájapönskum
úrum og klukkum standa vísir-
arnir kyrrir, en skífan snýsl.
Á japönskum hókurtt er litil-
blaðið altasl og þær lesnar það-
an fram el'tir ; linurnár eru lesn-
ar frá liægri hlið til vinstri,
þvert á móti þvi sem \ ið gerum.
Utanáskrift með japanskri orða-
skijnin yrði því l. d.: Reykjavík,
Aðalstræti, Jón Jónsson o. s.
frv.
I3etta eru að eins örl'á dæmi.
Þjóö, sem er jafnþvert á móti'
mörgum öðrum þjóðum í ýmissi
ytri framkomu, blýtur einnig að
hugsa og meta lífið ólíkt öðrum.
Mál og hugsana-samsetning Jap-
ana er svo gagnólík vorri, að t.
<1. bók, sem riluð er á Norður-
álfumáli, verður ekki þýdd á
japönsku, nema liún sé umskrifuð
að öllu leyti. Og þó er þessi
fjarlægi þjóðflokkur austurlanda
svo mjög líkur oss í mannkyns-
ins stærstu lífsspursmálum, hinn
sami bverfulleiki, bið sama gegn-
umþrengjandi andvarp inst í
fylgsnum bjartans, hin sama
djúpa, brennandi þrá eftir frelsi
frá dauðanum og öllu því illa í
beiminum, binn sami vitnisburð-
ur um, að. einnig þeir eru skap-
aðir lil samfélagsins við (iuð og
geta ekki fundið frið án hans,
- alt þetta sýnir sig ljóslega
þar eins og bér.
Enn þá er kristindómurinn
ókunnur mestmu fjölda þjóðar-
innar, en sá tími kemur von-
andi, áður en langt um líður,
að þessi þjóð, sem er svo mikl-
ui’i gáfum gædd og langt á veg
komin að öðru leyti, hvað alla
menningu snertir, yíirgefi skurð-
goð sín og safnist undir kross-
merki Jesú Krists. (Framh.)
(F*. F. þýddi úr Hjemmcts Rlad).
NÁKVÆMNI.
Lœknirinn: »Er yður ilt í fæt- Prófessorinn (kennari í landa-
inum, herra prófessor? Hvar fræði): »f*að er litið eitt norður
er það helzt?« af stóru tánni«.