Fanney - 01.12.1905, Side 40

Fanney - 01.12.1905, Side 40
F A N N H Y. 36 kvöldvökunum fyrir fullorðna fólkið, svo þær hlutu að vera sannar. IJar var meðal annars getið um tröllskessur, verulega vondar, stórar kerlingar, sem komu út úr hömrunum á að- fangadagskvöld með krókstjaka í hendinni og kræktu honum í fjármanninn, höfðu hann inn í björgin til sin, hvað sem hann sagði, sleiktu hann á teini ylir stórri glóð og átu hann. Ves- lings Jón Torfi, sem nú var hjá fénu, betur að hann kæmisl nú heim! Því þótt hann væri geð- illur og orðvondur stundum, þegar liann kom lieim á kvöldin, og þótt liann talaði ósköp mikið ljótt, þá náði það þó ekki nokk- urri átt að láta tröllskessuna éla hann. Heldur mátti hún l'á hana Flekku mína. Jón Torfi var gamall bóndi, en hættur að búa, og var nú fjánnaður hjá föður mínum og var búinn að vera það í mörg ár. Kunnugir sögðu, að liann ætli að minsta kosti fjórða part al' öllu fénu og jafnvel að hann ætti peninga. Eg veit nú ekkert uin það. En faðir minn hafði fjarska miklar mætur á honum; en móðir mín lieldur litlar. Það licíir kannske verið af því, að hann talaði svo ljótt - eða þá af hinu, að hann geymdi stund- um vín lyrir pabba. Sigurður sonur hans var þar líka vinnu- maður, piltur um tvitugt og efni- iegur, þótl mér eiginlcga aldrei væri vel við hann, því hann stríddi mér stundmn. Það var óþolandi að sitja þarna í linypri uppi í rúms- horni, og þegar orðið var dimt, þá brast mig alveg þolinmæðina. Eg laumaðist fram og ofan stig- ann. Það var að vísu hálf ónota- legt að ganga berfæltur í göng- unum, þau voru full af frost- kúlum, sem komu al' því, að lekið hafði ofan úr þekjunni á vissum stöðum og svo hlaupið í svellkúlur. En ég kærði mig ekkert um það. Eg þurfti að njósna um, hvað fólkið væri að gera hingað og þangað í hænum. Og þegar einhver gekk fram lijá mér, þá fór ég alveg upp að veggnum, svo ekki yrði tekið eftir mér. Eg gægðist inn í húrið. Þar angaði alt af l'eitum sauðarsíð- um, magálum og bringukollum, en á búrbekknum stóðu stórir hlaðar af laufabrauði, sem lieil nóll halði gengið til að búa lil og skera út fyrir sköinmu, og uppi á hyllunni var stór stalli af kertum. Ég vissi það vel, að eilt eða tvö kerti áttu að fylgja hveijum diski. Svo gægðist ég inn í eldhúsið. Þar vall og sauð mjólkurgrauturinn á öðrum hlóð- unum, en á liinum hlóðunum var Hogga syslir mín að steikja kleinur. Hún var kafrjóð í l'ram- an og kófsveitt, en bjarmann af eldinum lagði um andlitið á henni. Það kom vatn í nuinn-

x

Fanney

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fanney
https://timarit.is/publication/463

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.