Prestafélagsritið - 01.01.1924, Síða 28
24
Jón Helgason:
Prestafé'agsritið.
inn eigi ekki aðeins Jesú Krist að höfundi á sama hátt og
Búddatrúin á Búdda og Múhameðstrúin á Múhameð að höf-
undi, heldur er með því jafnframt gefið í skyn, að fyrstu
fræva kristindómsins sem trúarreynslu, sé að leita í sálu Jesú
sjálfs, að þar hafi hið nýja Ijós trúarinnar, sem síðar hefir
lýst mannheimi svo fagurlega, fyrst borið birtu, að þar sé að
leita hinnar guðdómlegu opinberunar, sem síðan hafir borist
frá einni kynslóð til annarar og verið mannkyninu ljós og
líf fremur öllu öðru. Kristindómurinn er þann veg ávorttveggja
í senn hin alfullkomna trú og trú, sem er sögulega til orðin,
í óaðskiljanlegu sambandi bæði við kenningu Jesú og siðferði-
leg fyrirmæli, og við Jesú sjálfan og þann Guðs heilaga
anda, sem í honum bjó, og býr og lifir áfram hjá lærisvein-
um hans öld eftir öld. Með þetta afarnána samband í huga,
sem kristindómurinn er í við stofnanda sinn, samband sem
hvergi í trúarsögunni á sinn líka, getum vér sagt, að kristin-
dómurinn sé Jesús Kristur sjálfur, hin heilaga persóna með
sinni guðfyltu sálu.
Þessvegna verður spurningunni: Hvað er kristindómur?
aldrei til fulls svarað, nema með því að leita til hans sjálfs.
Eða getur nokkur í fullri alvöru álitið, að Jesús hafi ekki af
eigin reynslu þekt það blessunarhnoss trúarinnar, sem dýrast
er alls þess, er lærisveinar hans hafa fengið í arf frá honum?
Að halda slíku fram væri hin mesta fjarstæða, þótt menn af
misskilinni lotningu fyrir guðdómlegri göfgi hans og af barna-
legri hræðslu við að gera hann of mannlegan, of líkan öðrum
mönnum, hafi einatt gert sig seka í slíku og geri jafnvel
fram á þennan dag. Eg segi því hiklaust: Hin kristilega guð-
rækni er í eðli sínu og rót sama guðræknin, sem í öndverðu
vermdi hjarta Jesú sjálfs og var honum ljós og líf og kraftur
í öllu hans starfi og allri hans baráttu fram í dauðann á
krossinum. Sama trúin, sem vermdi hjarta Jesú í öndverðu
hefir gengið í arf til andlegra niðja hans, sem bera nafn hans.
Hún er því insta rót og grundvöllur hinnar kristnu trúar eins
og hún síðan hefir lifað í heiminum, hvað sem líður þeim
myndbreytingum hið ytra, sem hún hefir tekið sér með líð-