Prestafélagsritið - 01.01.1924, Qupperneq 70

66
Hálfdan Helgason:
Prestafélagsrifiö.
birtist þannig aldrei í búningi vísindalegs fræðikerfis, heldur
ýmist í fögrum, auðskildum líkingum, teknum úr daglegu lífi
manna og náttúrunnar, eða í skýrum og þróttmiklum vitnisburði
um unaðsríka sælu samfélagsins við Jesú Krist. —
Það má nú nærri geta, að Sundar Singh, svo djúpt og inni-
legt sem trúarlíf hans er, gerir skýran greinarmun á trú og
þekkingu. Þekkingin, þ. e. a. s. hugsunarstarf mannsins eitt,
getur aldrei leitt hann til Krists. Sannleikurinn er ekki trúar-
setningar, þær skýra oss aðeins frá sannleikanum. Sannleik-
urinn er persónulegur, hann er Jesús Kristur sjálfur. Það er
því ekki nóg að þekkja hann af bókum, vita svo og svo mik-
ið um hann. Krists-þekkingin verður að byggjast á innilegu
trúarsamfélagi við hann. — Vísindarannsóknir, hverju nafni
sem þær nefnast, veita engan styrk sjálfu trúarlífi mannsins,
en geta oft lagst eins og farg á það og kæft það með öllu.
Enda er slík þekking með öllu óþörf. Eins og fegurð náttúr-
unnar getur gripið menn alveg jafnt fyrir því, þótt þeir séu
ekki lærðir landfræðingar, þannig er hægt að öðlast gæði
guðsríkisins án nokkurrar sérstakrar guðfræðilegrar þekkingar.
Vatnið er manninum nauðsynlegt og kemur honum að jafn-
miklu gagni, þótt hann ekki þekki efnafræðilega samsetningu
þess. Hin sanna Krists-þekking fæst hins vegar aðeins fyrir rétt-
an lestur guðsorðs og fyrir bænasamfélag við Krist sjálfan.
Biblían verður þannig annar aðalgrundvöllur sannrar Krists-
þekkingar. Hún geymir grundvallarsannindi guðsorðs. I henni
opinberast Kristur þeim, er leita hans af hreinum hvötum.
Hún er innblásin af heilögum anda, ekki þó þannig, að hver
einstakur stafur sé innblásinn: »Eins og fötin mín eru ekki
eg sjálfur, þannig eru orðin aðeins mannlegt mál«. Sundar
Singh gerir þá líka greinarmun á einstökum ritum ritningar-
innar. Nýja testamentinu virðist hann vera handgengnastur, og
Jóh. guðspjall honum ástfólgnast. En innri merking orðanna
er innblásin. Þá merkingu finnur hver sá, er les biblíuna rétti-
lega, þ. e. a. s. með hugarfari hins auðmjúka friðþyrsta synd-
ara, sem ekki les hana til þess að gagnrýna hana og dæma,
heldur til þess að verða sjálfur dæmdur af henni. Biblían