Nýjar kvöldvökur - 01.07.1952, Qupperneq 31

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1952, Qupperneq 31
N. Kv. SVEINN SKYTTA 109 ■og hann sagði frúnni, að hann hefði staðið í leyni fyrir aftan gamla linditréð hjá lysti- húsinu og lieyrt allt, sem fór á milli ykkar jungfrúarinnar." Sveinn sneri sér að Ib, hann hleypti brún- um, en stillti sig samt vel, settist niður á bekkinn og nrælti: „Jæja, jæja, hann mátti svo sem heyra það, það er svo sem ekki það versta.“ „Nei, sei-sei nei,“ sagði Ib samþykkur, hitt var verra, að hann hló svo háðslega að þessu, en verst var, að ég var albúinn að ráð- ast á hann og lumbra á honunr fyrir slaðrið. En svo datt nrér í hug, að það sæmdi ekki varðstjóra né fallega kuflinum mínum, og þess vegna lét ég þrælinn sleppa. Sanrt murrt þú ekki búast við því, mágur minn, að þar með sé þessu lokið.“ „Við hvað áttu nreð þessu?“ „Við skulum nú láta það eiga sig,“ svar- aði Ib og brosti ánægjulega. „Það er nú mitt leyndarmál, sem ég mun geyma jafnvel og þú þín. Eg geng mína götu, og svo getur þú Irlegið að mér eða látið það vera; en síðan ég fékk þessa múndéringu, er ég orðinn all- ur annar nraður. Eg ætla að ljúka afrekum mínunr upp á eigin spýtur og gera eitthvað fyrir þig, svo að þú nregir lrafa ánægju af nrági þínum. Já, sjáðu nú til, Sveinn nrinn góður, þannig er nú leyndarmáli nrínu far- ið.“ „En fyrst þú hugsar þér að gera eitthvað fyrir mig,“ nrælti Sveinn, „þá finnst mér samt. . . . “ „Uss, segðu nú ekki nreira,“ greip Ib franr í. „Þú hefur gert svo nrikið fyrir mig, svo að ég kænrist vel áfranr í heiminum og gæti orðið eitthvað mikið, og nú ætla ég líka að gera eitthvað fyrir þig, svo að ást þín fái framrás. — Jú, einmitt það!“ bætti hann við, er Sveinn greip aftur fram í, „og það skal heppnast, því að það, senr ég lref í lruga, er mín eigin hugsnríð og afar vel útspekúler- uð.“ Ib vafði nú utan um bréf sitt, tók af sér svuntu Önnu Maríu, kinkaði kolli til Sveins og fór út. Sveinn sat eftir á ömurlegu ofur- valdi hugsana sinna. Síðdegis sanra dag sást varðstjórinn konra skálmandi ofan að Jungslroved. Hann stik- aði stórunr, var hnakkakerrtur og hafði lrneppt að sér kuflinum. Hann nam staðar inni í húsagarðinum og leit brosandi yfir að hundahúsinu og drap höfði íbyggilegur á svip, eins og væri hann að rifja upp fyrir sér endurminningarnar um kvöldið góða, er lrann bjargaði hér lífi Sveins. Svo hélt lrann áfranr og gekk upp hallarþrepin. Sá fyrsti, sem Ib hitti, var Körbitz riddari. Hann var á útleið. Ib heilsaði honum borg- inmannlega og mælti svo: „Yðar náð nryndi gera góðverk með því að sjá svo til, að ég næði tali af ungfrú Pars- berg.“ „Hver eruð þér?“ spurði Körbitz lrissa. „Varðstjóri Hans Hátignar," svaraði Ib. „Kannist þér annars ekkert við mig, strangi herra?“ „Ég veit ekki til, að við lröfunr hitzt áð- < < ur. „Jú, einu sinni," svaraði Ib brosandi. „Hvenær var Jrað?“ spurði Körbitz for- viða. „Við urðunr samferða spölkorn, um þær mundir, senr þér fóruð gangandi víðs vegar unr landið með lrakpoka yðar. Það var áður en Jrér urðuð riddari, og ég var þá enn flökkumaður," sagði Ib með látalætis ein- feldni. „Og í hvaða erindum kemur þú lringað í dag? Ekki býst ég við, að þú lrafir kynnzt ungfrú Parsberg á ferðalagi?“ „Nei, ég á aðeins smávægilegt erindi við Irana.“ „Ég er efins unr, að hún vilji veita Jrér viðtal. En Jrarna er þerna hennar að koma, og geturðu borið upp erindi þitt við hana.“ Ilr tók samanbrotið bréf upp úr vasa sín- unr og gekk á nróti stúlkunni. „Ég þarf endilega að ná tali af ungfrúnni

x

Nýjar kvöldvökur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.