Nýjar kvöldvökur - 01.05.1960, Síða 15

N. Kv.
SÍRA SIGTRYGGUR GUÐLAUGSSON
69
lausafé sitt ganga líka til stofnunarinnar.
Mér er ekki kunnugt um, að þetta hafi
komið fram fyrr. En hitt bera skýrslurnar
með sér, að ár hvert stendur í tekjuhlið
skólareikningsins: Gjafir frá kennurum og
fyrirlesurum. Er það vitað mál, að þær
gjafir voru að mestu leyti frá síra Sigtryggi
sjálfum, og nema þær sum árin hœrri upp-
hœð en hann reiknaði sér í skólastjóralaun.
Urn þetta atriði ræðir B. Th. Melsteð í fyrr-
nefndri grein og segir, að síra Sigtryggur
hafi gefið skólanum samtals 23.250 kr. á ár-
unum 1912—1928, eða með öðrum orðum
mestöll launin, sem hann hefur fengið fyrir
kennslu og skólastjórn. Svo spyr greinarhöf-
undur:
„Er þetta ekki einsdæmi á 20. öldinni á
íslandi?“
Ég tel víst, að svo sé! En.slík fórn felur í
sér sín laun. Og síra Sigtryggur naut þess
að sjá skóla sinn vaxa og dafna, svo að nú er
hann í fremstu röð alþýðuskóla á landi hér.
Og það sem meira var um vert: í skólann
komu margir úrvalsnemendur, sem síðar
urðu meðal nýtustu borgara þjóðfélagsins
og margir þjóðkunnir. Ég leyfi mér enn þá
að vitna í fyrrgreinda grein B. Th. M. um.
þetta efni. Hann segir svo:
,,í hitteðfyrra var ég á ferð á íslandi. Þá
sagði við mig einn hinn merkasti skólastjóri
norðanlands, sem víða er kunnur um land-
ið, að nemendur síra Sigtryggs bæru svo af
öðrum Vestfirðingum að siðprýði og skyldu-
rækni, að þeir væru auðþekktir úr þar
vestra. Þetta er fagur vitnisburður og bæði
síra Sigtryggi og nemendum lrans til særnd-
ar. Hann sýnir og, hve verk síra Sigtryggs er
þýðingarmikið."
Gróðurreiturinn Skrúður.
Síra Sigtryggur var ágætur grasalræðing-
ur og unni hvers konar ræktun. Var það f
samrænri við eðli hans og lundarfar. Þess
vegna konr lrann á fót litlunr gróðurreit á
fyrstu árunum, senr hann var á Núpi, og
■KSH&œ. wSeafil...mt;
Gosbrunnurinn í Skrúð. Noltkuð gömul mynd.
Sennilega frá 1930—40.
tengdi hann strax við skólann. Lhrr það hef-
ur lrann sjálfur ritað á þessa leið:
„Við bræður töluðum unr skólahald fyrir
börn og unglinga. Fræðslu unr menn og
rnenntir fundum við góða og gagnlega, en
ekki einhlíta. Grunntónarnir lægju í setn-
ingu Grundtvigs: „Fyrir guð og föðurland-
ið.“ Hver góður skóli yrði að hafa í huga
endurfæðingu sálarlífsins, syngja það til
lrærri manngöfgi. . . Eitt meðal til þess væri
blónrskrúð jarðar. . .
Nú vaknaði lrugmyndin unr skólagarð og
hversu hann nrætti lieiðra föðurlandið og
nreð öðru skapa því góð kærleiksbörn. Og
að lokum sagði bróðir nrinn: „Þú mátt velja
hvern blett í landareign nrinni, ræktaðri og
óræktaðri, sem þú vilt, til gróðurgarðs."
Mörgunr, er séð hafa, lrefur þótt ég hafa
valið illa, líkt því er segir í vísunni: „Bratt-
ur nrelur, stórgrýtt urð.“ Ástæður mínar eru
tilfærðar í skrifaðri Árbók Skrúðs. Tilfæri
hér tvær: Mér fannst bruðlunarsenri að gera
unrrót í bezt búnu bjargarlandi og: „Þar
senr við ekkert er að stríða, er ekki sigur
neinn að fá.“ Ég lref líka jafnan sagt gest-
um, er við bræður lröfum fylgt unr reitinn,
að lrér sé um skólagarð að ræða.“