Tjaldbúðin - 01.01.1902, Blaðsíða 7

5
Sakir þess »skrifaði mesti mannfjöldi sig til Brasilíu-
ferðar« 1873. Nú var tekið að rita á móti Brasilíu-
ferðum og mönnum ráðið alvarlega fra að fara
þangað. Magnús Eiríksson í Kaupmannahöfn og
Jakob Hálfdánarson á Brettingsstöðum höfðu verið
vanir að leiðbeina vesturförum þeim, er fluttust
til Brasilíu. Þeir Íýstu nú yfir því, að þeir gætu
eigi framar haft þann starfa á hendi (»Norðan-
fari« 1. júní J 873). Sakir þess fóru eigi nema
33 til Brasilíu en 258 til Bandaríkjanna og Kanada
sumarið 1873. Brasilíu-ferðum var nú alger-
lega lokið. Og Islendingar þeir, sem þangað
fluttust, cru að hverfa úr sögu Vestur-íslendinga.
Eigi höfðu allir, sem ætluðu að fara, komizt
vestur 1873. Vesturferðum var því haldið áfram.
»Norðanfari« mælti þá mjög með vesturferðum
og flutti mörg glæsileg brjef frá Vestur-íslending-
um. Og Páll Magnússon á Akureyri gaf út blaðið
»Ameríku« 1873—1874. Það var aðeins vestur-
ferðablað, enda var hann þá »agent« fyrir norska
»útflutningslínu«. Kanada-stjórn veitti og »nokkurn
styrk til fararinnar«. Vesturfarar urðu því all-
margir árið 1874, um 389 manns.
Jón ritstjóri Ólafsson fór 1873 til Vestur-
heims. Árið 1874 skoðaði hann land í Alaska.
Hann ritaði lýsing á landinu og hafði hana
(prentaða) með sjer heim til íslands vorið 1875.
Tón settist að á íslandi og vann alls ekkert að