Tjaldbúðin - 01.01.1902, Blaðsíða 23

21
rjett fyrir sjer. Hann var mesti trúmaður og unni
lútersku kirkjunni af alhuga. Honum svipaði í
trúarskoðunum til Bíra Helga Hálfdánarsonar og
breytti í engu frá trúarjátning kirkjunnar á ís-
landi. Hann fylgdi játningarritum lútersku kirkj-
unnar: »Hinum rninni fræðum Lúterssc og »Ags-
borgarjátningunni«, eins og lúterska kirkjan gerir
bæði á íslandi og um allan heirn. í deilum
þessum hallaðist síra Jón að skynsemistrú. Hann
kallaði »hin minni fræði Lúters« »sína trúarjátn-
ing«, en neitaði gildi »Ágsborgarjátningarinnar«
og ýmsum greinum hennar. Nú hefur síra Jón
breytt trúarskoðun sinni. Hann fylgir nú ná-
kvæmlega sömu trúarjátningarritum, og síra Páll
fylgdi í Nýja íslandi.
Vorið 1879 fluttist síra Páll alfarinn úr Nýja
íslandi suður í Pembina Co., Norður-Dakota og
»lagði grundvöllinn að hinni blómlegu íslendinga-
byggð, sem þar er nú«. Brátt fór hann að koma
þar á fót reglulegum söfnuðum (Garðar-söfnuði
24. nóv. 1880 og Víkur-söfnuði 30. s. m.). Söfn-
uðir þessir samþykktu »safnaðarlög síra Páls frá
Nýja íslandi með fáeinum óverulegum breyting-
um« (»Sam.« III. bls. 102). Heilsa síra Páls var
nú á förum. En samt flutti hann guðsþjónustur
og vann að safnaðarmálum með brennandi áhuga,
meðan líkamskraptar hans á nokkurn hátt leyfðu.
Hann bar velferð safnaða sinna með xdæmafárri