Tjaldbúðin - 01.01.1902, Blaðsíða 29

— 27
Norðmanna í Decorah, Iowa«, las síðan guðfræði
nokkur ár, en tók aldrei embættispróf Hann varð
prestur íslenzku safnanna í Minnesota. í sam-
bandi við þetta kirkjuþing má benda á »inn-
flutningsmál kirkjufjelagsins« (»Tjaldbúðin« VI.
bls. 3—13).
5. kirkjuþingið var haldið í Argyle í Mani-
toba 1889. I’ar mættu erindsrekar frá 13 söfn-
uðum og 3 prestar (síra Magnús mætti eigi).
í sambandi við kirkjuþing þetta má minnast á
trúboð Presbyteríana meðal Vestur-íslendinga og
kirkjusundrung þá, sem af því hefur leitt.
Sumarið 1887 kom íslenzkur leikmaður,
Jónas Jóhannsson að nafni, frá Bandaríkjunum
til Winnipeg. »Hann var meðlimur kristniboðs-
fjclags í New York: The Seamen’s Friend«. Jónas
sneri sjer til síra Jóns og vildi reyna að koma á
fót bænarsamkomum í söfnuðinum (undir umsjón
síra Jóns). En síra Jón vildi alls eigi hafa neinar
bænarsamkomur í söfnuði sínum, og sakir þess
vísaði hann Jónasi frá sjer. Jónas sneri sjer þá
til Presbyteríana í Winnipeg. I’eir settu hann til
mennta og gerðu hann að trúboða sínum meðal
íslendinga í Winnipeg. Dr. Bryce var aðalmaður
Présbyteríana í máli þessu. Hann færði þá ástæðu
fyrir trúboðinu: Að fáir íslendingar sæktu kirkju
síra Jóns og menn væru »hræddir um, að hinar
köldu, óevangelisku prjedikanir hans mundu hafa