Tjaldbúðin - 01.01.1902, Blaðsíða 12

10
Scotland« (»Heimskringla« 27. sept. 1888). En
»Lögberg« hjelt því fram, að íslandi »sje ekki
viðhjálpandi«. Þess vegna verði að »leita á náðir
hjerlendra manna (o: Kanada- og Bandaríkja-
manna) um að flytja íslendinga þúsundum saman
burt« frá íslandi til Vesturheims (»Lögberg« 1. ág.
og 5. sept. 1888). Síra Jón var sendur heim til
íslands 1889. Þá fjekk hann 200 dollara ferða-
styrk* fyrir »í kyrþey að vinna að útflutningi frá
íslandi«. Þetta var næsta eðlilegt, þar sem hann
þá var talinn aðalvesturferða-»agentinn« i Winni-
peg (»Tjaldbúðin« VI. bls. 11—12). Um 700
íslendingar fluttust vestur um haf 1889.
Árið 1890 fluttust 200 íslendingar til Vestur-
heims. Það ár fóru þeir ritstjórarnir Jón Ólafs-
son (»Dannebrog« 18. júlí 1901) og Gestur Páls-
son (dáinn í Winnipeg 19. ág. 1891) vestur um
haf. Árin 1891 —1892 vóru vesturfarar 375
að tölu.
Árið 1893 vóru þrír »agentar« á íslandi, allir
hver öðrum duglegri (Baldvin, Sigtryggur og Sig-
urður Kristófersson). Manitoba-stjórn »lánaði
* I ferðareikningi síra Jóns (»Lögberg« 6. ág. 1890)
stendur: »Utborgað af mjer í peningum á ferðinni (o:
íslandsferðinni) 265 dollarar«. Pað er »farbrjef fyrir Mrs.
Bjarnason 200 dollarar« og aukakostnaður 65 dollarar.
Sjálfur tjekk hann »gefins farbrjef« (»Lögberg« 1. jiilí 1891).
I^að vóru »agents«-laun hans: 200 dollarar.