Sjómannadagsblaðið - 03.06.1945, Síða 49

Björgun flugmanna
Fimmtudaginn 6. apríl 1944 kl. 12.55 fór ég
leiðsögumaður með b/v. Avant Garde frá Reykja-
vík áleiðis til Keflavíkur. Logn var og sólskin. A
leiðinni suður eftir voru nokkrar flugvélar á
flugi kringum skipið og svo nærri, að það var að
mínu áliti mjög óvarlegt. Um kl. 15.15 þegar
eftir var um 15 mín. sigling til Keflavikur, sést
flugvél í austur frá skipinu og er mjög mikill
reykur úr henni. Eftir nobkur augnablik sést
hún falla í sjóinn í ljósum loga og er þá í stefnu
á syðri Esjuháls. Eg gef manninum, sem var við
stýrið, skipun um að snúa hart á bakborða, segi
svo við skipstjórann: — Við skulum fara á slys-
staðinn, láttu vélamennina vita hvað hafi skeð
og biddu þá að gefa alla þá ferð, sem þeir hafa.
A meðan verið var að sigla á slysstaðinn, sem
tók um 30 mín., heyrðum við margar spreng-
ingar og sáum ógurlegar eldtungur gjósa upp.
Losað var um stjórnborðsbát skipsins og hann
gerður tilbúinn. Þegar við nálguðumst staðinn,
sáust nokkrir menn í sjónum innan um ýmislegt
drasl og smá eldgusur, sem öðru hvoru spýttust
upp í loftið skammt frá því sem þeir voru. Þegar
skipið er ca. 100 metra frá þessu, er það stöðvað,
skipsbáturinn settur á flot og 5 af skipsmönnum
fara í honum til að bjarga því, sem bjargað verð-
ur. A sama tíma bar að fiskibát og hjálpuðu þeir
til við björgunina. Tóku þeir 6 menn í sinn bát
og skipsmenn frá okkur 2, alls 8 menn. Voru
allir þessir 8 menn teknir um borð í Avant Garde
og voru sumir þeirra mjög illa útlítandi og kaldir
og þjakaðir og sumir mjög særðir. I þessu kemur
á slysstaðinn björgunarskipið Sæbjörg og leggst
á bakborðshlið skipsins. Voru fengin lífgunar-
áhöld og umbúðir og 3 menn til aðstoðar, 1. vél-
stjóri Jóhann Björnsson, 2. stýrimaður Franklín
Hólmbergsson og Helgi Ólafsson háseti. Allir
þessir menn ásamt skipshöfn Avant Garde reyndu
eftir mætti að hreinsa, lífga og hjúkra þessum
vesalings flugmönnum á meðan siglt var með þá
til Keflavíkur. Ég bað skipstjórann á Sæbjörgu
að senda skeyti á hafnarskrifstofuna í Reykjavík
og tilkynna um það að hafa lækni og sjúkrabíla
tilbúna þegar við kæmum til Keflavíkur. Kl. 16.30
er sett á fulla ferð á leið til lands og um kl. 17
er lagst á hlið Sverre Nergard, sem lá við stór-
skipabryggjuna í Keflavík. Læknar og rauða-
krosslið frá ameríska hernum tekur strax við
þeim, sem bjargað var og eru þeir teknir í land á
sjúkrabörum eins fljótt og unnt var. Allir virtust
mér mennirnir vera vel lifandi þegar þeir fóru í
land úr skipinu, en einn var sérstaklega mikið
særður á andliti og var búið að láta umbúðir á
stærstu sárin. Síðar fékk ég að vita, að Guð-
mundur Þórarinsson átti bátinn, sem aðstoðaði
við björgunina.
Rvfk, 7/4 ’44.
G. Ólafsson.
Norska víkingaskipið á heimssýningunni í Chicago
Frændur vorir Norðmenn hafa löngum verið
vel á verði með að halda uppi þjóðarheiðri sín-
um, og láta ekki úr greipum ganga neitt tæki-
færi til að vekja eftirtekt á sér og feðranna
frægð.
Eins og að líkindum lætur eru það siglingar
landsmanna að fornu og nýju, sem þeir vilja helzt
halda á lofti, enda er þar um auðugan garð að
gresja hvað snertir afrek og glæsibrag.
Heimssýningarnar eru hin gullnu tækifæri, og
Norðmenn hafa líka kunnað að færa sér þær í
nyt.
Þegar heimssýningin var í Chicago 1933, sendu
þeir þangað hið fallega skólaskip sitt „Sörlandet11.
Er það seglskip, 577 rúmlestir að stærð, byggt
úr stáli árið 1927, og vakti mikla eftirtekt hvar
sem það kom.
í leiðangri þessum tóku þátt 88 námssveinar,
4 hásetar, bátsmaður, seglasaumari, smiður, 3
stýrimenn og skipstjóri, fyrh- utan bryta, mat-
svein, lækni, kennara, loftskeytamann og kvik-
myndatökumann, eða samtals 105 manns.
Þetta fagra skip með svo miklu og fríðu föru-
neyti vakti samt ekki nærri jafnmikla hrifni og
víkingaskipið, er Norðmenn sendu á heimssýn-
inguna í Chicago 1893.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 29