Barnabók Unga Íslands - 01.01.1905, Blaðsíða 35

VNGA ÍSLANDS.
35
Snotra veslingurinn er sjúk enn þá,
eins og von er«.
Mamma Þórðar loí'aði honum að hera
Snotru inatinn á degi hverjum.
Hann var ósköp góður við liana og
hvolpana hennar, en þorði aldrei að koma
við þá.
Þegar límar liðu, fór Snotra að verða
óstöðugri hjá þeim. Þá skriðu þeir stund-
um úl úr bælinu á meðan hún var í hurtu.
En er hún kom aptur, tók hún þá með
tönnunum og bar upp i bælið.
Þetta þótti Þórði injög merkilegt og
sagði mömmu sinni frá.
»Þetta er siður hundanna, er þeir vilja
færa hvolpana úr stað«, sagði hún.
Smámsaman stækkuðu hvolparnir og
fóru að hlaupa lil og frá um hæinn og
ldaðið. En allt af var Snotra einhversstað-
ar á ferli eða lá í grendinni og hafði gát á þeim.
Þórði var nú sagt, að hann mætti eiga
einn hvolpinn,
En hann vissi ekki, liver honum þætti
fallegastur.
Honum þótti þeir í raun og veru allir
jafnfallegir og vildi hel/t eiga Jiá alla.
Svo fór hann til mömmu sinnar og
bað hana að kjósa fyrir sig.