Sjómannadagsblaðið - 03.06.1963, Blaðsíða 46

Sjóvmnunémskeið
Æskulýðsmðs Reykjovíkur
Undanfarin ár hefur Æskulýðsráð Reykjavíkur slitið sjóvinnunámskeiði því, er það
hefur gengizt fyrir hér í Reykjavík, að Hrafnistu, DAS. Mynd þessi er tekin á tröppum
Hrafnistu við skólaslitin, og sjást þar nemendur sjóvinnunámskeiðsins, en sumir hafa
verið þar í tvo vetur, ásamt kennurum sínum. Þessi viðleitni til að örfa áhuga ung-
menna á því er að sjó lítur, með því að kenna þeim margs konar hnúta, vírasplæsingar,
undirstöðu í netagerð, ásamt tilsögn á áttavita og margs konar fræðslu um sjófang og
siglingar, sem er mjög mikilsverð bæði fyrir unglingana sjálfa og alþjóð. Ber því að
stuðla að því að námskeiðum þessum verði haldið áfram og að samastaður fáist til
frambúðar fyrir starfsemina.
Nú er það einkum sjóveikin, sem,
þrátt fyrir öll þægindin, angrar far-
þegana mest, þegar vont er í sjóinn.
Þegar veðrið er gott, er þetta á ann-
anveg. Þá er slæpzt eða setið við
hlaðin borð allskonar góðgæti, sem
freistar til ofáts. Falla margir ferða-
menn, sem ekki eru heilsuhraustir,
fyrir slíkri freistingu og neyta rétt-
anna um of. Einnig, þegar svo stend-
ur á, eru læknarnir til taks til þess
að aðstoða þá, sem með þurfa.
Komi það fyrir til sjós, að ekki
verði komizt hjá meiriháttar skurð-
aðgerð, hefur læknirinn til afnota
fullkomið skurðarborð, þannig gert,
að það er í stöðugu jafnvægi, þótt
skipið hreyfist, hann hefur einnig
vald til þess að ákveða, að skipinu sé
lagt til, á meðan skurðaðgerð fer
fram, ef með þarf.
Skipslæknar eru yfirleitt sérfræð-
inar í sinni grein. Sumir eru full-
orðnir menn, sem hafa gefið upp
„praksis“, en vilja breyta til. Aðrir
eru ungir menn, nýsloppnir frá próf-
borðinu, en eru að safna sér aurum
til þess að geta hafið eigin „praksis“.
Arlega eru um 200 læknar skráð-
ir á skip í Bandaríkjunum. Verða
þeir að hafa próf frá viðurkenndum
skólum. Til þess að hafa réttindi sem
skipslæknar verða þeir að geta ann-
azt allar almennar skurðlækningar
og hafa starfað að minnsta kosti eitt
ár á sjúkrahúsi við slík störf. Er þeir
ráða sig í skiprúm, verða þeir að vera
við því búnir að fara eina ferð til
útlanda, en hún getur ef til vill varað
allt að einu ári. Embættinu fylgir
rúmgott herbergi í skipinu með baði.
Þeir skipa öndvegi við eigið borð í
fyrsta farrýmis matsal. Launin eru
góð, og flest skipafélög leyfa lækn-
um sínum að taka þóknun af far-
þegum fyrir skoðun eða læknisráð,
sem ekki er á neinn hátt í sambandi
við ferðir þeirra.
Skipslæknir nú á dögum er tvenní
í senn, hann stundar bæði andlega
og líkamlega heilsugæzlu. Hann er
forustumaður í samkvæmissölunum
til þess að auka glaðværð og öryggi
farþeganna, og á sjúkrastofunni á-
kveður hann, hvað gera skal. Hefðu
gömlu skipslæknarnir verið búnir
þeim hæfileikum, að geta séð inn í
framtíðina, mundu þeir aldrei hafa
trúað eigin augum. Frá þeim tíma er
blæðandi limir voru skornir af
mönnum með fullri vitund, sem var
nánast slátrarastarf, hefur læknis-
listinni fleygt ótrúlega fram. Hinum
framsýnu og forvitnu rannsóknar-
mönnum eigum við það mest að
þakka. Og guði sé lof, þeir hafa ver-
ið gæddir ábyrgðartilfinningu, og
starfað eftir því. Ef svo hefði ekki
verið, gætu smáskeinur enn í dag
valdið drepi í holdi og skyndilegum
kvalafullum dauða, eins og svo oft
átti sér stað á löngu liðnum árum.
Lauslega þýtt eftir „The Compass".
Hallgrímur Jónsson.
32 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ