Gripla - 01.01.1980, Qupperneq 155

150
GRIPLA
eg skylldi vykja minne g0ngu, edur huorn enda þetta skylldi hafa, og 200
ei huxadi eg annad enn eg mundi þar ofann J fara, heyrda eg nærre
mier hórmulegt kall andanna edur salnanna, huorjar þar voru so
30 hörmulega dregnar af Di0flunum enn fi0ndunnar spottandi hrundu
þeim ofann J Viti, Enn þeir ohrejnu andar k0fudu vpp af vnderdiupenu
vtblasandi af nösum og munne brennanda elldi ödaun og löga og ætludu
ad samre | svipan mig ad taka med elldlegum *t0ngum, og J þeirre i27r
minne hrædslu kom leidtogi minn, enn þeir hrucku aller nidur J pittenn
35 undann, med grimmre r0ddu, og þegar tok af mier allann ötta, og af
þeim hinum vesta stad, var eg leiddur og grimmum myrkrum af
þeirre nordur alfu, til þess er eg sá liös og so hafann mur ad eg hugda
hann mundi taka vpp vnder himenenn, og þa sá eg vydann v0ll og
t0ngum] leiðr. fyrir t0nnum, sbr. latneska textann. 38 taka] t leiðr. úr h. 40
[horjmolega dregnar af dioflunum. En fiandmer spottande hmndu
þeim nidr i heluití. Enn hiner suortuzstu andar. kofuðu vpp af vnder-
diupinu. vtblaasande af nosum ok munni daun brennanda elldz ok
étluðu at taka mik med elldlegum tonnum. Enn ek vard reddarre en
5 fra megí segia. J þersarre suipan kom mínn leidtogi. enn þeir mkku
aller níðr i pyttinn med grimmri rautan. ok þegar tok af mer allan otta.
ok af þeim hinum versta stað ok grimmum myrkrum var ek leiddr. a
þeire nordrhaalfu. þar til er ek sa lios ok sua hmfan mur at ek hugðe vpp
mundu taka vnder himín. ok þa sa ek fagran voll sua mikinn ok viðan
10 at ek maatti eigi vt yfer sea. hlaðinn med allrí vnadsemd. bíart(an) af
4 tonnum svo í báðuni hdr., réttara vœri tongum, sbr. hina textana.
subito post me miserabilis clamor exoritur, ubi turba animamm trahitur
25 a dæmonibus; animæ scilicet flebiliter ejulantes, dæmones crudeliter
insultantes, et eas in illud baratrum cum chachinno præcipitantes.
Interea teterrimi spiritus ab illo abysso inmergebant, putidum ignem
de ore et naribus efflantes, igneis forcipibus me capere quærebant; sed
mox, ductore meo adveniente, in eundem puteum cum diro mugitu se
30 præcipites dabant. Qui statim me timore et tenebris exemptum in
serenam lucem orientalis plagæ duxit, ubi ante nos alius murus nullum
introitum habens ad cœlum usque surrexit. Quo cum pervenissemus,
erat campus lætissimus, omni amœnitate conspicuus, præ diei luce