Gripla - 01.01.1980, Síða 156

EINN ATBURÐUR OG LEIÐSLA UM ÓDÁINSAKUR 151
fágrann so mikenn, ad eg matti ei vtyfer siá, hladenn med alla vnad- 200
40 semnd, af sætleik Jlmandi blooma J huorre er gldddust skynandi
sveiter hliodandi sætann lofs0ng so ad eg huxadi ad þetta mundi vera
sialft himnarijke sagdi hann leidtoge minn huxun minne, ecke er þetta [
himnaryke svaradi hann. Enn ad vmmlydnum þeim hinum fþgru st0d- i27v
um birtest fyrer ockur micklu biartare stadur, enn fra meigi seigia
45 þeirre dyrd er þar var og so miked liös vard fyrer ockur, ad þad sigradi
alla þa byrtu, er vid hófdum ádur sied, so mikell sætleikur var þar ad
mig fillte allann med sætleik og fagnad, þar sungu Helgar sveiter, med
allskyns streingleikum, og sem lydenn var þesse dyrd, og allur sa
fagnadur er eg sa þotti mier hann litell hia þessum, enn er eg hugdi
50 best til ad ganga Jnn J þennann háleitann f0gnud veik leidtogi minn
afttur, til þeirra fagra stada mig ad spirjandi. veistu huad þeir hluter
er] leiðr. úr ey. 44 fyrer] legg vantar niður úr ý. 50 leidtogi] g leiðr. úr h.
sétleik ilmberande bloma i huerium er glodduz skinande sueiter. liod- 657
annde sétan lofsaung. ok þat hugsade ek at þetta vére hímínRÍki. Leid-
togi minn suaraðe hugsan minni. Ekki er þetta himinRÍki. sua sem við
vmlidum. þa hina fogru staðe. birtízt fyrer okkr mycklu beartarre staðr
15 enn fra megi segia þeire dyrd er þar var. ok sua mikít líos vard fyrer
okkr at þat sigrade alla þa birti er ek hafde aadr set. sua mikill setleikr
var þar at mik fullde allan af fagnaðe. þar sungu helgar sueiter med
allzkyns strengleik. ok þuilik var þerse dyrd ok allr sa fagnaðr er ek sa
aðr þotti mer litill hea þersum. Enn er ek hugde bezst til at vid mundím
20 inn ganga i þenna haaleita fagnat. veik leidtogí minn aftr till þers fagra
splendidus, odoriferis floribus consitus, suavi odore plenus, in quo
35 lætabantur albatorum agmina, dulcem ymnum resonantia. Cœpi autem
cogitare hoc esse regnum cœlorum, de cujus inenarrabilibus gaudiis
sæpius est mihi relatum. Ille vero cordi meo respondit hoc regnum
cœlorum non esse. Prætergredientes autem illa beatorum loca, apparue-
runt ante nos splendidiora, et ecce immensa lux ante nos maximo
40 jubare radiabat, de qua miri odoris suavitas flagrabat, insuper dulcis-
simi concentus armonya resonabat. Et talis erat hæc gloria ut omnia
quæ prius videram conspicua viderentur esse permodica. Quo cum nos
sperarem intraturos, ductor meus reflexit et ad locum lætantium per-
veniens, mihi dixit: Scis quod significant quœ vidisti? Cui cum respon-