Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1924, Blaðsíða 21

Eimreiðin - 01.04.1924, Blaðsíða 21
E'MREIÐIN EINAR BENEDIKTSSON 149 Eg minnisl þín löngum heimur hverfulla mynda, í hópnum, sem lremur og fer í voldugum borgum, meö óma, sem líða í öræfi hverfandi vinda, með andlit, sem rísa og sökkva á streymandi torgum. En stoltastur ertu og stærstur í roki á haustin. Strandmölin grýtir landið. Þú seilist í naustin. Skýin þau hanga á himninum slitin í tötra. Það hriktir í bænum eins og kipt sé í fjötra. Þá bryðurðu gaddinn við grúfandi bátastefnin. Grunnsjórinn beljar um voginn svo jarðirnar nötra. En hafáttin er í húmi og blikum til skifta, hún hleypir skammdegisbrúnum föl undir svefninn. Þá hamastu, tröllið. I himininn viltu lyfta hyljum þíns eigin dýpis og álögum svifta. I kvæðinu Sæþoka er þannig lýst siglingu —: Knörrinn hikar, veltir súðavöngum, votan réttir háls af öldu laugum, blístrar pípuvörum lotulöngum, ljósum bregður, deplar stýruaugum. Blaktar voð að rá, sem ermi að armi, andar djúft um háfa, lyftir barmi, spyrnir hæli hart í lagargöngum. Honum er einstaklega lagið að einkenna þannig, að líkingin Se skýr og ljós — en líka djúp og frjó. Þannig eru persónu- ^ýsingar hans mjög snjallar og hreindregnar. Lagskonu hirð- ln9Íans, hið léttúðuga lífsþreytta glæsikvendi, einkennir hann þannig: A henni var silki og gull sem glys og glerperlur djásnanna steinar. Hún átti' ekki fögnuð — en gáska og gys; hún gat ekki hrygst, hennar sorg var sem fis, er líður um leið og hún kveinar. Því sinnan var staðlaus sem svífandi blað — sandhólmans visnuðu greinar. ^essi líking auðnarinnar, hins ófrjóa bölvaða lífs, er átakan- Hgur vottur listborinnar gerhygli. Hm Egil Skallagrímsson kveður hann svo —: Hann heiðraði’ og unni veldi verðsins sem vöðva síns arms, sem biti sverðsins, sem stríðsmerki lífsins, er benti og bauð
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.