Eimreiðin - 01.04.1924, Síða 52

180
HVAÐ SKORTIR ÍSL. ÞJÓÐINA MEST?
EIMRE1Ð|N
Á því upplandi
auga lítur
útsæ endalausan —
haf, sem hefur
í hulins faðmi
perlu-móður-mið.
Gefi guðs mildi
geisla, er lýsi
einstigi og almannaleið,
hlýju í hugskot,
himin alstirndan,
borg, sem engi brýtur.
Guðmundur Friðjónsson.
Samkepnin.
Eins og lesendurnir muna, efndi Eimreiðin á síðastliðnu hausti til
samkepni fyrir kaupendur sína um spurninguna: „Hvað skortir íslensku
þjóðina mest?“ Svör bárust því nær úr öllum sveitum landsins og enn'
fremur bæði frá Kanada, Bandaríkjunum, Danmörku og Noregi, hátt a
annað hundrað svör alls. Synir þessi mikla þátttaka, hve alment menn
hafa velt spurningunni fyrir sér, og hve hún hefur snortið næmasta strenS'
inn í oss, þrátt fyrir allan skoðanamun og dægurþras, hinn viðkv*1113
streng ástarinnar á landi og þjóð. Kemur þetta ekki síst fram í svörum
þeim, sem borist hafa frá Islendingum erlendis, svo sem í Kanada 03
Bandaríkjunum. Og þótl svörin séu margvísleg bæði að efni og framsetn'
ingu og misjöfn að gæðum, bera þau öll undantekningarlaust einkenn'
þess, að leitast hefur verið við að svara af alvöru og einlægni og bertda
á það eitt, sem máli skiftir. Kýmni bregður varla fyrir í nokkru svari, 03
er það eftirtektavert. Þegar erlend blöð eða tímarit efna til líkrar sam-
kepni og hér er um að ræða, fer sjaldan hjá því, að allmjög gæti kýmnl
í sumum svörunum, enda er sú leiðin fjarri því að vera ólíkleg til ver^'
launa, ef vel er komist að orði. En svo virðist sem vér séum síður falln'
ir til þess að gera að gamni voru en fiestar aðrar þjóðir, eða vér beit'
um ekki fyndni vorri jafn örlátlega eins og aðrir. Svörunum mætti annai-5
skifta f tvo flokka eftir því, hvort efnisleg eða andleg verðmæti eru talw